The Sunrise
“Kaya mo ba?” tanong niya sa akin.
“Gusto ko toh, kaya kakayanin ko toh” sabi ko naman.
“Si Andrew yang kalaban mo, kaibigan natin siya baka magkasakitan lang kayo” pagpupumilit niya sa akin habang gumagawa ako nang campaign parafernalias sa boarding house nila. Samantalang siya ay nag eempake nang gamit.
Malapit na nun ang araw nang election sa campus, at marami na akong ginagawa para sa pagtakbo ko nang president nang student body, medyo nagiging busy pero heto pinupuno parin ang pagiging nobyo ni Enzo, parati na nga akong doon sa kanila.
“Di ka na ba magpapapigil diyan sa balak mo?” tanong ni Enzo sa akin.
“Ikaw nga din a mapipigilan ang pag lipat mo kina Mark…” sabi ko nang hindi siya tinitignan. Nang bigla niya akong niyakap mula sa likod.
“Mahal na mahal kita baby ko” sabay halik mula sa batok ko papunta sa likod nang tenga. Mainit ang sensasyong dumaloy sa kalamnan ko noon. Hindi maipaliwanag na kiliti at kuryente na dumadaloy sa katawan, hanggang maabot niya ang aking pisngi, alam ko na ang balak niyang abutin, ang mga labi ko. Pero pinigilan ko na siya sa balak niya, hindi aprin ako nagpapahalik sa kanya kahit kelan.
“Mahal na Mahal din naman kita Dady ko, at aalis na ako kailangan ko pang puntahan si Mr. Reyes sa school, mag-ingat ka sa pag lipat mamaya ha” sabi ko sabay halik sa noo niya. Tumayo mula sa kama niya at lumabas na nang kuwarto.
Di kalayuan ang boarding house nila sa eskwelahan namin kaya nilakad ko nalng ito. Di kalayuan sa eskwelahan may namukhaan ako sa may daanan, pero mas maikli ang buhok niya ngayon, sobrang ikli na hindi ko aakalaing gagawin niya… si SOPHIE.
“Hi!” pagbati ko sa kanya nang nagkalapit na kami. Pero hindi niya ako pinansin at dalidali rin siyang naglakad papalayo.
Late na ako nang maka-uwi sa bahay noong araw na iyon, nagmunimuni ako sa mga narinig ko na nangyari kay Sophie, di ko naman akalain na gagagohin lang pala siya ni Jay nang ganoon. Alam ko dapat kong sabihin na “buti nga sa kanya, niloko din naman niya ako ah” pero bakit parang mas umiiral ang natitira ko pang pagmamahal sa kanya, pero hindi ito pwede, hindi na dapat ako makikipagsapalaran sa mga walang kwentang bagay.
Pumasok ako sa pinto annag bahay namin, hindi ko na binuksan ang ilaw at aakyat n asana nang hagdan nang biglang bumukas ang ilaw, nang napalingon ako nakita ko si papa na nakaupo sa sala.
“Wèishéme xiànzài nǐ zhǐshì? (bakit ngayon ka lang?)”
“Wǒ zhǐshì yǔ péngyǒu wàichū (I was just out with friends)”
“Péngyǒu? Huò nín zhèngzài yùnxíng dì nàgè yúchǔn de xuǎnjǔ? (Friends? Or that stupid election you are running?)”
“Wǒ hái méiyǒu kāishǐ (I haven’t even started with it)”
“Zhè hěn hǎo, yīnwèi nǐ jiāng wúfǎ shǐyòng wǒ de qián, wéi yīxiē yúchǔn de xuǎnjǔ (that’s good, cuz you will not use my money for some stupid election)”
“Shénme? Dànshì, wèishéme bù ne? (What? But why not?)”
“Nǐ yīnggāi xuéxí, jiùshì tā, wǒ méiyǒu wéi nǐ de yúchǔn de wǔdǎo hé bèi dīgū de xuǎnjǔ, nǐ fāsòng nǐ nàgè xuéxiào (You should be studying and that is it, I didn’t send you to that school for your stupid Dance and that underrated election of yours)”
“Xiànzài nǐ yǒu yīgè wèntí yǔ wǒ de wǔdǎo (and now you have a problem with my dancing)” nagalit na ako at lumalakas na ang boses. Nakikita ko na sobrang galit na si papa sa akin, buti nalang at dumating si mama para pigilan kaming dalawa.
“Cóng xiànzài kāishǐ, rúguǒ nǐ réngrán huì tuīdòng, xuǎnjǔ tōngguò, wǒ jiāng zhànshí qiēduàn nín de zhànghù hé xiūjiǎn xiàlái de jīntiē (from now on, if you will still push through with that election, I will temporarily cut your accounts and trim down your allowance.)” his last words before going to his room.
Tears were now filling my eyes and I ran outside of the house and went to that Club that I usually go to para magpakalasing. I just sat in the the bar table and drank till drunk.
It was half past 1 in the morning when “kuya another glass of Bacardy” I said. “Make that two handsome” a familiar voice told the bartender. I looked at the guy blurry and unfamiliar. “Steven? Ikaw ba yan?” I asked.
“Yah it’s me silly, looks like your drunk! What does your sexy ass doing here?” he sat on the empty chair beside me.
“Ayokong umuwi sa amin, nag-away kami ni papa, he always makes me feel vulnerable, ayoko na. Anu nga pala ang ginagawa mo dito? Nasan si Mark?”
“Well he is not here darling lumipat na kasi yung friend niyo, si Enzo, e sasamahan ya daw muna para di ma OP sa mga kasamahan niya sa Boarding house, ewan ko nga ba dun. Mukhang mabigat ang dinadala mo sa ama mo ah” binigay nang bartender ang aming inorder, at kitang kita mo sa mukha ni Steven ang pakikipag flirt niya dito.
“Parati nalang kasi ako, ako na hindi marunong ako na ang walang pakialam sa magiging buhay ko, I was just doing all of this for his sake…”
“What? The Elections? Anu ba talaga ang problema mo?”
“Pera, saan ako kukuha nanag pera para sa lahat nang gastusin eh he will not give me allowance and he even closed my accounts”
“Pera lang ba? Pera lang problema mo? Masusulusyonan ko yan.”
“Talaga? Pahihiramin mo ako?”
“Sure, but I have my conditions… di pwedeng bigay lang nang bigay diba?” ayan na naman yung medyo flirt niyang pananalita.
“What conditions?”
“You will know that later, now lets Drink, Dance and Enjoy” at yun nga sabay na kaming uminom.
Mas lumalim ang gabi at tumama na ang kalasingan ko, umiinit na ang katawan ko at di na ako makakakita nang diretso. Nilabas ako ni Steven sa bar at sinakay sa taxi, di ko na alam kung saan niya ako dadalhin sa mga panahong iyon ang alam ko hindi na ako makabangon sa kalasingan.
The next thing I knew I woke up in a hotel room alone and walang saplot sa katawan, and I was thinking that time on what may have happened the night before when I saw a note on the TV in front of me.
“Thanks I had fun, play mu naman yung CD sa taas nang player- thanks –Steve” yun yung nakalagay sa note. And I played it, at laking gulat ko nang makita ko ang ginagawa ko ang laman nang CD, video anng pinag gagagawa ko the night before, pinasayaw niya ako nang malaswa (galling ko parin sumayaw kahit lasing, isip-isip ko nun) at bigla nalang akong naghubad, striptease at na cut yung video, tapos lumabas si steven sa Vid. “hindi ko naman sinagad ang pagsasamantala kasi hanggang subo lang ang ginawa ko, thanks for the night BTW nandyan ang pera sa side drawer at goodluck na lang sa election” sbi niya sa video na yun. May tiwala ako sa kanya kaya hindi na ako nangamba noong mga panahong yun at umalis na sa hotel at pumunta nanang school para mag finalize nung mga kailangan kung tapusin.
Hindi nagging madali ang election dahil na rin na isa sa mga matagal ko nang kaibigan ang kalaban kong si Andrew, High School palang ay nagging magkaklase na kami pero napilit ko parin siyang kumontra sa akin, oo ako ang pumilit sa kanya dahil mas mapapanatag ako kung hindi man ako ang mananalo dhil siya ang magiging president. Pero di ko sukat akalaing masisira ang pagkakaibigan namin nang dahil kay Jim, kaibigan siya ni Andrew, bakla si Jim pero di kaaya-aya sa inyong paningin.
Sineryoso niya talaga ang election and made situations worst, he started spreading rumors about me and he made me believe that Andrew was the one spreading the rumor and vise versa, sinisiraan ko rin daw si Andrew at pinapalabas ko na bakla siya. Simula noon din a ako kinakausap ni Andrew at dahil kaibigan siya ni Enzo, napaniwala niya din ito na kinakalaban ko ang kaibigan niya.
Dumating si Enzo sa bahay, Wednesday afternoon noon gaya nang ginagawa niya parati. Nang sinalubong ko siya hindi niya ako kinibo. Nang pumasok kami nang kuwarto doon na niya ako kinonfront.
“Talaga bang ganyan ka na ka baba? Para makuha mo ang gusto mo gagawa ka na lang nang kwentong hindi totoo?” paumpisa niya na parang sumisigaw.
“Teka, bakit parang ako ang may kasalanan dito, sila kaya tong naninira sa akin, wala nga akong ginagawa sa kanilang masama at ako pa tong pagbubuntungan mo nang galit?” galit ko ring tugon.
“Sinabihan na kita! Sinabihan na kitang huwag mo nang ituloy to. Dahil masisira lang ang pagsasamahan nating magkakaibigan pero tinuloy mu pa rin, ano klase kang kaibigan”
“Ganoon na lang ba? Mas pipiliin mo pa na kampihan sila kesa sa akin na nobyo mo? Sige ikaw ang bahala, paglabas mo nang bahay ko, isipin mo nalang na wala nang tayo!”
Nagkatinginan lang kaming dalawa, walang imikan, agad din naman siyang umalis nang walang isang salita. Alam ko hindi tama na pagtaasan din siya nang boses, pero lalaki ako, hindi ako marunong umintindi nang madalian, umiiral ang pride bago pa ang lahat.
Hindi ako umiyak di tulad nang dati, pinapasok ko nalang sa kokote ko, panakip butas ko lang siya, panakip butas sa isang relasyong d rin naman nangyari. Nang biglang may tumawag, inuha ko ang cellphone ko, nagmamadli at baka si Enzo yun hihingi nang tawad pero iba ang narinig o sa kabilang linya.
“Hello?” sabi nang lalaki sa kabilang linya.
“hello sino to?”
“Pare ha, matagal lang tayong hindi nagkikita kinakalimutan mo nalang ako”
“Putangina, FELIX!!!! Oh napatawag ka Aya(Kuya)?”
“Im free tonight pwede ka bah? Bonding naman tayo kailangan ko lang nang bestfriend ngayon”
“Sure pare ikaw pa, swerte ko talaga I really need this right now.”
“Sige see you sa bagong Club malapit sa avenue, SoPalace ba name nun?”
“Oo. Alam ko kung saan yun sige kita tayo 8”
Masayang kwentuhan nanaman ang nangyari sa aming dalawa at panay puna namin sa mga babaeng nasa club nang may nakita akong isang pamilyar na mukha sa may bar nang club, nagpaalam ako kay Felix na umalis lang muna para puntahan yung babaeng yun. Kinakabahan akong malaman kung siya nga yun at tama nga ako.
“Sophie?” tanong ko sa babaeng nakaupo na may T-Ice sa kamay, nakita ko nanaman ng napakaamo niyang mukha, the way she looks at me as if I was the last guy on earth and out of the blue she smiled. And I smiled back.
___________________________
Sophie’s POV
He smiled, oh how I miss seeing those sweet innocent smiles. And everything flashed back in an instant bakit ko ba siya pinakawalan, ako na nga siguro ang pinaka stupid na tao sa buong mundo. At hindi na ako umaasa na may feelings pa siya sakin pagkatapos nang mga nangyari.
“Wow, it’s a coincidence seeing you here…” sabi niya nahiya naman ako.
“Sa kapatid ko yung place at pumupunta ako dito tuwing Wednesday since…” nag aalanganin pa akong pag usapan ang topic pero baka akalain niyang hindi pa ako nakapag move on. “… since the break-up, lam mo naman siguro yun.”
“I’ve heard, wow nice place you have heve at may karaoke stand pa kayo, may kumakanta ba diyan?” at nagtawanan lang kaming dalawa na parang naka bawal na gamot. Namiss ko din na marinig ang tawa niya, at yung mga mata niya parang nakakatunaw parin, di ko akalaing nakatulala nnaaman ako.
“Sophie!” kinuha niya ng attention ko sa pagkakatulala. “Why don’t you join us? Kasama ko best friend ko sigurado ako magkakasundo kayong dalawa” nakakahiya naman na tumangi kaya tumayo narin ako at sumama sa kanya.
“Felix, si Sophie nga pala, yung palagi kong kinikento sayo, sophie si Felix” at biglang tumayo yung lalakeng nakaupo sa may lounge area na kasama ni Caleb.
“NICE to finally meet youy, grabe isang taon nay an ha at di pa kita kilala…” grabe ang tawa niya habang kinakamayan ako. “Akin ka nalang Sophie!” at binatukan siya ni Caleb, “ulol…. Wag ka ngang ganyan pare” sabi pa ni Caleb. Tawa naman nang malakas si Felix, “Sabi ko na nga ba mayt gusto ka pa sa kanya eh” nabigla ako sa sinabi ni Felix at napatingin kay Caleb. Kung d ako nagkakamali namula ang pisnhgi niya, di kasi halata sa madilim na lugar.
Lumalim ang gabi at naging maganda ang takbo nang lahat except kung mahuhuli ko si Caleb na tumitingin sa akin. “Pare kumanta ka naman doon ang sasagwa nang mga kumakanta eh please naman pare!!!” sabi ni Felix habang may hawak na tinidor na tinutok kay Caleb “oh sige na pare” napabuntong hininga si Caleb at mukhang hindi na pipilitan sa kanyang ginagawa.
Nang umupo na siya sa harap at kumuha nang guitara biglang bumilis ang tibok nang puso ko, hindi ko gusto ang nangyayari dahil sa huling beses na narinig ko siyang kumanta nahulog ang puso ko para sa kanya at ngayon ayaw kong mangyari yung muli.
“This song is dedicated to what should have and should be…”
http://www.youtube.com/watch?v=wBtMQ4bt3bI
at pagkatapos nang mga oras na yun naramdaman ko nang tumulo ang luhang namuo sa aking mga mata tumayo ako at tumakbo papalayo, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko oh saan ako pupunta anng mga oras na iyon. At napadpad lang ako sa rooftop nang building na inuupahan nang bar.
Nakatayo lang ako at pinapanood ang mga bituin sa langit. At hindi parin humuhupa ang agos nang mga luha na nang gagaling sa aking mga mata. “Bakit pa ba kita niloko!” napasigaw ako. “Mahal parin kita CALEB TAN” napasigaw ako ulit nang biglng naramdaman kong may biglang yumakap sa akin mula sa likod narinig kong umiiyak din siyang kagaya ko, “I… I’m… so..sorry” utal utal nitong binangit habang nakayakap sa akin. At hinarap ko siya dahil alam kong si Caleb yun.
Nagkatitigan lang kami at sinuol ko siya nang halik bagay na matagal-tagal ko narin gusting maramdaman ang halik nang isang tunay na pag-ibig. At lumiwanag ang paligid dulot nang araw na lumabas mula sa silangan.
_WAKAS_
Sa lahat po nang tumangkilik sa kwentong ito Maraming Maraming salamat po mula sa ikabuturan nang puso ko..... Marami pa pong nagyari sa akin pagkatapos nitong mapait at masayang pangyayaring ito, at ma namulat pa ako sa kasarian ko ngayon, kaya may aabangan po kayong Ikalawang Yugto... malapit na malapit na po... MAraming- Maraming salamat STAR BLOGS for this once in a lifetime opportunity... at para sa mga Tagatangkilik... Kayo po ang dahilan kung bakit ako nagsusulat. Maraming Salamat Po! :)
-Caleb Uriel Tan a.k.a. Uri_Kido
