Sunday, January 29, 2012

Fallen (part 3)

Pagkababa ko ng aking kotse, agad niyang hinawakan ang kamay ko at parang batang hinila ako patungo sa kanilang bahay. Ang bahay nila ay moderno at halos puro bakal(steel) ang makikita mo. Ang kanyang ama raw mismo ang architect ng kanilang bahay. Pinagbuksan kami ng katulong at dumeretso kami sa sala. Doon, napagmasdan ko ang kanyang mga larawan na naka-display sa wall at cabinets. Siya pala ay isang swimmer at magaling ang kanyang kamay sa pagguhit at pagsulat. Ipinakita niya rin sa akin ang kanyang mga paintings na talaga namang nakapagpamangha sa akin. Hindi ko makalimutan ang isang bagay na sinabi niya sa akin noong mga oras na iyon. Sabi niya, "Kuya, ikaw pa lang ang unang taong dinala ko dito at pinagkwentuhan ko ng mga bagay-bagay tungkol sa akin at sa pamilya ko. Hindi ko alam kung bakit pero malaki ang tiwala ko sa'yo kuya." Napatingin ako sa kanyang mga mata at nabakas ko roon ang sinseridad sa kanyang mga sinabi. Hindi ko mapigilang ngumiti at yakapin siya. "Bunso, maraming salamat ha. Pinasaya mo ako sa mga sinabi mo."

Ilang minuto rin kami sa ganoong posisyon ng bigla niya akong yayain sa kwarto niya upang makapagpalit daw ako ng damit. Habang papanik kami sa hagdanan, nakatitig ako sa kanya ngunit ang nasa isip ko ay ang pustahan naming mga barkada. Dapat bang sabihin ko na kay Jake ang totoo? o sabihin sa barkada na ayoko nang makipagpustahan dahil totoo na ang nararamdaman ko kay Jake? Nabalot ng kaba ang dibdib ko noon dahil ayokong makasakit ng taong may halaga na sa akin. Kasabay nun, ayoko rin namang magkalabuan kami ng aking mga kabarkada na itinuring ko nang mga kapatid mula pa pagkabata.

Nasa ikatlong palapag ang kanyang kwarto at ito ang pinakamalaking kwarto sa bahay na iyon. Tinanong ko siya, "Bakit anlaki ng kwarto mo? Mas malaki pa sa kwarto ng mga parents mo? Tsaka nasan nga pala sila? Bakit parang nag-iisa ka lang dito?" Sabi niya, "Pareho silang nasa ibang bansa eh. Ako lang talaga dito." Nalungkot ako sa aking narinig. Nakaramdam ako ng awa at sakit para sa kanya. Heto pa ako at daragdag sa sakit na mararamdaman niya. Iyon ang dahilan kung bakit hindi ko na nagawa pang aminin ang tungkol sa aking ginagawa. Inisip ko na lang na totoo naman na ang aking nararamdaman at hindi ko hahayaang masira kung anong meron na kami o mawala pa siya sa akin. Ikinatatakot ko na nga lang ang pagdating ng araw na malaman niya ang tungkol dito dahil nga wala namang lihim ang hindi nabubunyag. Mamahalin ko na lang siya ng sobra-sobra upang kung dumating man ang araw na iyon, sana ay mas malaki na ang nararamdaman niyang pagmamahal para sa akin kaysa sa galit na mararamdaman niya dahil don.

Pinaupo niya ako sa kanyang kama habang kumukuha siya ng damit sa kanyang cabinet. "Kuya, saan ka mas komportable? T-shirt ba o Polo?" sabi niya. Sagot ko, "Wala ka bang sando bunso? Mas presko ako kapag walang manggas eh tsaka pauwi naman na rin ako kaya okay na sa akin un." "Sige po kuya, meron ako dito. Eh pang-ibaba? Shorts na lang din?" "Oo shorts na lang kahit ano okay lang sakin." Iniabot niya sa akin ang mga damit at angsimula akong magbihis habang kami ay nag-uusap. Nang tanggalin ko ang aking pang-itaas, tiningnan niya ako at nagtanong, "Kuya, nag g-gym ka ba? Ang ganda ng abs mo eh." "Ah, ito ba? Oo. Alam mo na, pang-akit ng ibang tao. Hehe." "Naks naman kuya, walang kayabang-yabang ah. Haha."

Nang makapagpalit na ako, niyaya niya akong kumain sa ibaba. Ngunit dahil sa aking nakita kanina, pinigilan ko siya at sinabing, "Eh kung ikaw na lang kaya ang kainin ko?" "Ha? K-kuya naman eh. Iyan ka nanaman sa mga titig mo. Pasalamat ka maganda iyang mga mata mo dahil kung hindi," "Kung hindi, ano?" sabat ko.

Namula ang kanyang mga pisngi sabay iwas ng tingin sa akin. Alam kong sa aking ginawa ay imposibleng hindi siya naakit sa akin. Pinaupo ko siya sa kama at tinungo ko ang pinto ng kanyang kwarto upang isara ito. . ITUTULOY. . .

Wednesday, January 11, 2012

My Boardmate

Im Mark 23 yrs. old from Iloilo an HRM graduate from a university here in Iloilo. And this is my true story.

Nag decide ako na sa Iloilo ako mag aaral malayo kasi kami sa city. Nang nagkaroon ng pagkakataon na maka pag aral, nag aral ako sa isang university sa Iloilo. HRM kinuha ko kasi in demand daw yun. Pagkatapos kumuha ng entrance exam nag hanap agad ako ng boarding house or apartment type na pang isahan or 2 or 3 na tao basta wag lang masyado makalat at maingay. May nakita ako walking distance lang malapit sa school 1,500 per person mura kaya kinuha ko may roommate ako isa graduating next year. Pagkatapos mag ayos ng mga gamit sa room, pumunta ako sa mall para bumili ng mga personal na gamit. Pagbalik ko sa boarding house may new roomate ako his cute, gwapo parang may pag ka mysterious na astig na isnabero. Justin name nya, mula nang magsama kami di sya nakikisama sa ibang boarders para bang may sariling mundo. Nahihiya naman ako mag tanong sa kanya. Mas close kami ni kuya Raymound kasi may pag ka isip bata din sya. Enjoy sya kasama graduating na sya next year kaya sabi nya eenjoy nya daw ang mga months na nag aaral pa sya para pag ka graduate nya may good memories sya pag alis. Lagi kaming lumalabas kasama mga boardmate namin at common friends. Pero si Justin nasa boarding house lang lagi ayaw naman sumama or minsan naglalaro ng Basketball. End of 2nd semester nag graduate na si kuya Raymound sa kursong Engineering last night nya na sa province pupunta na sya Manila. Nagcelebrate kami sa bar. Syempre enjoy sa disco at inuman 4:30 ng umaga na kami naka uwi. Sa wakas bakasyon na umuwi ako sa amin.

Pagkatapos ng bakasyon, syempre back to school. Nauna si Justin sa boarding house. Parang nag bago sya maslalo pa syang pumogi nag “hi” sya sa akin nagulat ako sabay sabing “hello”. 2nd year na kami, Ako HRM, sya Computer Science. Habang tumatagal nakikisama na sya sa lahat ng boarders. Naging close kami sa isa't isa. Marami kaming naging roommate kaso di nagtatagal. Mahal daw ang renta kaya kaming dalawa na lang sa room ang natira. Nasa middle na kami ng 1st semester. Nagkasakit sya, high fever. Di ko alam ang gagawin ayaw nya naman ipaalam sa mama nya at sa land lord namin. Kaya ako na nag alaga sa kanya, ako nag luluto ng pakain nya, nag papainom ng gamot nya at nag pupunas ng basang towel sa buong katawan nya. Mukha syang anghel pag natutulog. 4 days lang nawala na lagnat nya. Hay naku thank you. Sumali sya sa varsity kaya pag uwi laging pawis pagnaghuhubad sya ng Jersey grabe amoy baby ang pawis.haha.......unti-unti nang nahuhulog ang loob ko sa kanya. Matalino naman si Justin mahilig mag basa ng mga english na nobela. Lumalabas kami pag may extra money kami together with common friends. Sept. 22 birthday nya. Pagdating ko sa room may cake, chips at 4 cans ng San mig light sa mesa sabay hagis sa confetti.

Happy Birthday to me.. sabi ni justin..
Uy birthday mo pala wala akong gift.. sabi ko
Ok lang atleast dumating ka may kasama ako.. sabi nya
Sige kain na tayo nagugutom na ako eh.. sabi ko

Habang kumakain nagkukwento lang sya ako naman nakatitig lang sa kanya. Marami na daw syang naging gf pero di rin nagtatagal. Nasa Amerika na papa nya hinihintay na lang nila na e petisyon sila ng papa nya kasama mama nya. kung anu-ano na lang pinag usapan namin hanggang makatulog. End of 1st sem bakasyon na naman umuwi ako sa amin. Habang nasa bakasyon lagi kaming nag ti text. Pag katapos ng sem break balik school na naman syempre magkakasama na naman kami. Habang tumatagal ang friendship namin nahahalata nya na siguro na may something sa akin. Siguro alam na nya nahihiya lang sya mag tanong. Mas lalo kaming naging close. Study kung may exam kung wala barhopping or naglalaro ng farmville sa fb. Dahil sa kalalaro ng basketball nag kasakit ulit sya tumaas ang lagnat nya, dahil uso ang dengue dinala namin sya sa hospital confirmed dengue nga. Tinawagan ko mama nya. Lagi ko syang dinadalaw sa hospital pagkatapos ng klase ko, Nagdadala ako ng mga pagkain at prutas sa kanya sinalinan sya ng dugo. 10 days sya na admit sa hospital 1 weak bago sya pumasok sa school. Dumating ang December pagkatapos ng christmas party sabay kami umuwi sa mga lugar namin bago yun binigyan nya ako ng bracelet na may name ko. Pero wala naman ako naibigay sa kanya pero ok lang daw yun. Naging masaya ang pasko at new year ko dahil sa isang tao na nakilala ko. Mahal ko na sya handa na akong magtapat sa kanya sa pasukan. Tapos na ng bakasyon excited ako na makabalik agad sa boarding house. Na una na naman sya sa akin doon ko sana ipagtatapat sa kanya kaso kinabahan ako eh... di ko masabi ng harapan kasi natatakot ako na i-reject nya or magalit sya sa akin tinago ko na lang yun. February 14 wala syang lakad, wala din ako. Niyaya nya ako na bumili kami ng lechon manok, cake at 6 bottle na san mig light pagkatapos doon kami nag celebrate ng valentines sa boarding house naka boxer shorts lang kami kahit may ilaw. Nag sindi kami ng kandila " diba romantic.. kwentuhan lang ng kung anu-ano may pinagtapat sya sa akin na approve na raw petisyon nila ng mama nya may biglang kumurot sa puso ko gusto kung umiyak pero pinipigilan ko lang medyo sad din sya di ko alam kung bakit. Nagpatuloy kami sa pag uusap. Bigla syang tumayo sabay sabi;,
Mark diba alam mo yung sinasayaw natin sa P.E 102 turo-an mo nga ako (pareho kasi teacher namin sa P.E) sabi nya... sabay hawak ng kamay ko tumayo ako at ini on ang MP3 sumayaw kami sa tugtog na “Never Gonna Let You Go” ni Faith Evans. Habang sumasayaw kami nakatitig lang ako sa kanya ganun din sya. Hanggang sa bumagsak ang luha ko sabay yakap sa kanya.

Mamimis kita Justin. sabi ko
Nagulat sya nung niyakap ko sya. Niyakap nya na rin ako.

Na na syang natulog. Habang himbing na himbing sya sa pagtulog tinititigan ko lang sya. Gusto ko syang mahawakan pero naisip ko na unfair yata na gawin ko iyon. May tiwala sya sa akin. kinumutan ko na lang sya at natulog din. Mabilis na lumipas ang mga araw kaya sinulit namin iyon bonding, malling, barhopping at iba pang mga gimik. End of 2nd semester na bago magbakasyon. Nag inuman kami sa room. Last na kasi kaming magkakasama kaya we enjoyed the night. Kwentuhan lang sya una nag open sa akin.

Mark thank you sa lahat lahat salamat at nakilala kita. Kung hindi dahil sayo siguro useless na life ko. Salamat nandyan ka tuwing may sakit ako, tuwing malungkot ako, ikaw lang nagpapasaya sa akin dito. sabi nya. Tumutulo na luha ko habang nag sasalita sya, di ko mapigil ang pag iyak hanggang sa yakapin ko sya. Ok lang yun Justin mahal kasi kita.... nabigla ako sa sinabi ko. Ganun din sya pero di sya nagalit, bagkus ay tumayo sya at naghubad. Wala na syang suot na damit. Mark gusto ko ibigay sayo para pasasalamat at sa pagmamahal mo, sabi nya. Tumayo ako. Di ako naniningil Justin. Mahal kita kaya ko ginawa yun. Niyakap nya ako ng mahigpit di ko na napigilan ang nararamdaman ko naghalikan kami tapos unti-unti kung hinalikan mula labi, leeg, sa katawan hanggang sa burat nya. Isusubo ko na sana pero tumingin ako sa mukha nya malungkot sya tumayo ako, di ko kaya Justin. sabi ko. Pinahiga nya ako sa kama tapos hinalikan mula labi katawan at sa burat ko sinubo nya ito taas-baba nag enjoy ako. Nung nagsawa sya pina tuwad nya ako at pinasok burat nya sa pwet ko. Taas-baba sya kung tumira nararamdaman ko ng buo ang pag pasok ng burat nya sa pwet ko. Umiiyak ako habang nag eenjoy nilabasan ako una tapos sya sa katawan ko nya nilabas. Pareho kaming nag enjoy hanggang sa makatulog kami ng magkayakap. Nagising ako wala sya sa tabi ko. Dito pa mga gamit nya hinanap ko sya sa buong boarding house. Nakit ko sya sa rooftop na nakaharap sa papasikat na araw. Tinawag ko sya. Lumingon sya sabay ngiti naiyak na naman ako. Nag almusal kami tapos tinulungan ko sya mag impake. Sumakay kami ng tricycle papuntang Bus station. Habang nag hihintay ng Bus nag paalam na sya sa akin. See you soon Mark. Di kita makakalimutan sabay abot ng sulat at isang ring na may naka ingrave na Mand J. Nagbigay din ako ng sulat at necklace. Sabi nya i-add daw nya ako sa new fb nya. Dumating na ang Bus. Hinalikan nya nya ako sa chic then hug saka umakyat sa Bus. Naka dungaw sya sa bintana habang papaalis. Kumaway sya at nakatitig lang, ganun din ako. Yun ang huling pagkikita namin. Nagpatuloy ako sa pag aaral hanggang sa makatapos 1 year and 1/2 lagi kami nag ti text, nagtatawagan, nagchachat. Pero tinamad ako. Nagchange ako ng fb at cp no. kasi lalo lang ako masasaktan pag may nag uugnay pa sa amin. Sa picture ko na lang sya tinitingnan at lagi ko binabasa sulat nya. Ngayon, 23 na ako at isa ng room attendant sa hotel sa Boracay. Yun ang di ko malilimutang experience. balita ko I.T expert na sya sa America at may asawa na at mga anak. Sana maging maligaya ka Justin.

Tuesday, January 3, 2012

Fallen (part 2)

By: Drake Cantillon

Lumipas ang mga araw sa eskwelahan na siya ang lagi kong kasa-kasama. Naging dahilan iyon ng pagkakaroon ng distansya sa amin ng aking mga kabarkada. Ngunit kahit magkaganon, sinabi nila sa akin na naiintindihan nila ako at talagang sineryoso ko at gusto ko talagang manalo sa pustahan. Ang matatalo kase ay sasagot ng 1-day expenses ng mga mananalo sa isang sikat na mall dito sa amin. Although may kaya kaming lahat at okay lang iyon, ung thrill daw ng pustahan ang hinahanap-hanap nila.

Ilang beses akong nagpahiwatig kay Jake ng aking damdamin at balak sa kanya ngunit parang wala lang ito sa kanya. Umiiwas siya ng tingin tuwing magkakatapat ang aming mga mata, lagi lang siyang napapangiti kapag bumabanat ako ng mga corny lines, ngunit ang pinakakakaiba ay tumatakbo na siya papalayo tuwing tumatabi ako ng super lapit sa kanya. Nakakatuwang bata.

Minsan, niyaya ko siyang magpunta sa mall nang kami lang dalawa. Pinaunlakan niya ako at doon nangyari ang una kong engkwentro sa kanya bilang bi. Nasa shakey's kami noon ng bigla ko siyang hawakan sa kamay habang nakapatong ang kamay niya sa lamesa. Noong una ay pilit niya itong inaalis at inilalayo sa akin ngunit nang makailang ulit ay pumayag na rin siya. Napansin kong naiilang siya ngunit ramdam kong nagugustuhan niya rin ito. Naramdamn ko nanaman ang hindi maipaliwanag na pakiramdam na para bang naaakit ako sa kanya.

Naging seryoso ako at tinanong ko siya kung may nararamdaman na rin ba siya towards me. Ang sabi niya, "Kuya, aaminin ko sa'yo, na sa'yo lang ako nakahanap ng kakampi, security at assurance na safe aq lagi with you. Lagi mo akong pinagtatanggol sa mga bully sa school, laging tuwing uuwi ikaw ang naghahatid sa akin, lagi mo kong pinapasaya kuya. Sorry po." Matapos niyang sabihin ang mga iyon, nagsimula siyang umiyak. Wala akong magawa kundi ang ngumiti at pahirin ang luha sa kanyang mga mata. "Jake, hindi mo kailangang humingi ng sorry. Ganun din ang nararamdaman ko sa'yo. Pinoproteksyunan kita, pinapasya at kung anu-ano pa kasi MAHAL NA KITA." Iyon ang mga salitang binitiwan ko, mga salitang alam ko sa puso ko ay hindi na scripted, na hindi na kasali sa pustahan, mga salitang totoo ko nang nararamdaman.

"Natatakot ako kuya Drake, hindi ko pa alam kung paano magmahal. Pero ayokong mawala ka sa'kin kuya." Niyakap ko siya at binulungan sa kaliwang tenga, "Hindi ka minamadali ng kuya mo, handa akong maghintay sa'yo. Alam kong bata ka pa at bunsong maituturing. Pero alam mo, hinding-hindi ka na pakakawalan ng kuya mo. Kasi 'di na rin niya kayang mawala ka."

Masaya kaming lumabas ng mall at sumakay sa aking kotse. Doon, nagi akong mapusok at nagpahiwatig sa kanya ng gusto kong gawin. "K-kuya, teka lang po. A-anu pong gagawin mo?" Lumapit ako ng sobrang lapit sa kanya. Natitigan ko nanaman ang magaganda niyang mga mata. Walang anu-ano'y lumapat ang labi ko sa labi niya. "Hmm. ." iyon ang maririning mo sa kanya. Halatang naiilang ngunit nagugustuhan niya ang mga pangyayari kung kaya't sinamantala ko na ito.
"I love you, bunso," sabay halik ulit sa kanya. This time, nanlaban na rin ng halik ang bunso ko. "Kuya, I love you, too." Nakailang minuto rin kami ng halikan, halikang ubod ng tamis at sarap. Hinawakan ko ulit ang kanyang mga kamay at ipinatong sa aking naninigas nang alaga. Nagulat ata siya at biglang hinila papalayo ang kanyang mga kamay. "Kuya! Hindi ko pa kayang gawin iyan!" sigaw niya sa akin. "Sorry bunso. I didn't mean it that way. Hindi kita minamadali. Okay lang." Ilang minutong katahimikan din ang bumalot sa sandaling iyon. Napagpasyahan kong magdrive na at ihatid na siya sa kanila. Hindi kami nag-iimikan habang nasa biyahe. Sising-sisi ako sa nagawa ko dahil baka layuan na niya ako dahil dun. Nang malapit na kami sa kanila, bigla siyang nagsalita, "Kuya, sorry kung 'di kita napagbigyan kanina. Itigil mo muna ang kotse." Iyon nga ang ginawa ko at pumarada ako sa isang tabi. "Gusto kitang paligayahin kuya." Hinalikan niya ako ng madiin. Masarap at may kasamang dila ang kanyang paghalik. Nadala nanaman ako sa aking nararamdaman at ipinatong ang kanyang kamay sa aking nangangalit nanamang titi. Pero this time, hinimas himas na niya ito na nagdulot sakin ng kakaibang sarap at nagsimula akong umungol. "Ohh, bunso. Hmmm." "Pasensiya na kuya kung ito pa lang ang kaya kong gawin."

Inilabas niya ang aking titi sa aking pantalon at boxer at tinitigan itong mabuti. "Kuya anlaki at ang haba naman ng titi mo." Totoo iyon. Hindi naman sa pagmamayabang ngunit mahigit walong pulgada ang titi ko. At dahil nga maputi ako ay malinis at maputi din ang kulay nito. Ilang minuto din niyang tinitigan ang titi ko bago niya sinimulang salsalin ito. "Ahh, Bunsoohh, shit" ang namutawi sa bibig ko. Hinalikan niya ako habang patuloy sa pagsalsal saking titi. Ilang minuto lang ay naramdaman ko nang malapit nakong labasan, "Bunsoohh, malapit naaa. . ." Ilang taas baba pa ng kamay niya at pumulandit ang inipon kong tamod saking damit at pantalon. "Aaaaahhhhhhh. . ."

Kumuha siya ng tissue matapos ay pinunasan niya ang titi ko at ang sumabog na tamod sa akin. Nagsimula na ulit akong magdrive habang siya ay nakayakap sa akin at hinihimas pa rin ang titi kong nasa loob na noon ng aking pantalon. Noong nasa tapat na kami ng bahay niya, bumaba na siya at nung magpapaalam na ako ay niyaya niya akong tumuloy sa kanila upang makapagpalit daw ng damit. Doon ko namataan ang kanyang pantalon kung saan kitang-kita mo na matigas at nakaumbok ang kanyang tinatagong alaga. Napngiti na lang ako at napabulong sa sarili, "Round 2 pala ang gusto ni bunso." ITUTULOY. . .