Without You (Chapter 6)

By: Uri_Kido

Reborn

Nakaupo na ako sa tabi nang dagat, nakatanaw sa malayo malalim ang pagiisip, saan ba ako nagkamali saan ba ako nagkulang. Pero alam ko deep within me hindi sapat ang magparamdam pero wala akong magawa I wasn’t expecting those things to happen it just did.
 
Umupo si Felix sa tabi ko, “Iinum mo nalang yan bro!” sabay abot nang isng bote nang beer. Kinuha ko naman ito at nagsimulang uminum.
 
“Aya? Masama ba akong tao…?” biglang tumulo na naman ang luha mula sa mga mata ko. “bakit sila ganun? Niloloko nila ako, they always take advantage over me, yun yung main reason na ayokong maging totally serious sa pakikipag relasyon, dahil natatakot na akong iwan, parati nalang akong iniiwan, lahat nalang sila iniiwan ako.” Hindi pa ako umiiyak sa harap nang ibang tao kay Felix palang, marami nang alam si Felix tungkol sa akin, and who would be the best one to understand than him.
 
“Huwag mong sabihin yan Shio… nandito kami, mga kabarkada mo, mga bestfriends mo, hinding-hindi ka naming iiwan, promise ko yan sayo” niyakap ko siya pero saglit lang, raamdam ko ang init nang katawan niya sa gitna nang malamig na hampas nang malakas na hangin sa dalampasigan.
 
“Salamat sa pagdal sa akin ditto in such short notice… the best ka talaga.”sabi ko.
 
“Walang anu man yun basta ikaw magbabayad.” Sabi ni Felix at tumawa ito nang malakas, nagtawanan kaming dalawa nang biglang
 
“No Felix, It’s on the house, alam ko namang hindi kayo tatagal” sabi nang isang pamilyar na boses sa likod namin.
 
“Oh my go-o… Steven? Ikaw na ba yan?” tumayo ako bigla at nagulat sa nakita ko napalingon naman si Felix habang naka-upo.
 
“Gosh, Caleb… Hindi ka na nagbago” natatawa nitong tugon nang biglang nakipagkamay siya sa amin. Tumayo naman si Felix at nakipag kamay pero hindi naman niya ito binigyan nang kahit anong emosyon sa mukha.
“Felix, mas lalo ka pang gumagwapo ah!” sabi ni Steven, Yes bakla si steven and he is out, may itsura naman siya kaso lang mataba, pero napakabait, at type niya si Felix. Schoolmate siya naming noong High School, umalis ito papuntang America pagkatapos makagraduate kay matagal-tagal ko narin siyang hindi nakikita.
 
Inalis ni felix ang kamay niya na hawak-hawak pa ni steven and abruptly. “hahahaha… Nakakatawa ka naman Felix, Don’t worry I’m so over you” at biglang sumerioso si Steven. May tension na akong nararmdaman dahil ayaw na ayaw ni Felix sa mga bakla lalo na kapag alam nitong lumalandi na ito sa kanya.
 
“So… Steven, Saan ka na ngayon? What have you been doing lately?” I asked to cut the tension that was uprising.
 
“I came back to take over the Family Business, I own the place and other resorts in this side of the towns, Why don’t you go to my newly built luxury resort in Cebu, I know you will love it there.” He said.
 
“Wow, that sounds like a great idea (sabi k okay Steven, tapos ay hinarap ko si Felix)… Aya, diba hindi pa ako nakakapag celebrate noong birthday ko? At dahil summer naman I want to throw a party doon sa resort, all expense paid, I know I still have my savings with me…” I said
 
“That sounds great Caleb, I will be looking forward to that, here is my calling card… Call me if you want the reservations and I’ll be the one to accommodate you there… well I got to go babalik pa ako nang city ngayon to meet old friends and my BoyFriend” sabi ni Steven.
 
“Wow, that is nice to here, you finally have someone to call your own… well thank you talaga steven for the stay here at libre mo pa, tadhana siguro na magkitakita tayong muli” sabi ko sa kay steven at tiningnan naman ako ni Felix nang masama.
 
Umalis din naman si Steven agad at bumalik kami ni Felix sa cottege namin. Sinundo kami nang isa sa mga receptionist at sinabihan kaming pinalilipat kami sa may Suite room ni Steven. “Bakit mo naman ginawa yun?” sabi ni felix na medyo mataas ang boses. “nagagalit kaba? Still can’t get over the shadow of Steven Montenola?” sarcastiko kong tanong.

“For god sakes Caleb, hindi mo baa lam na siya sung dahilan kung bakit ako galit sa mga kagaya niya? Emotional trauma yung naranasan ko dahil sa sa pag stalk sakin nung whale na yun!” natwa ako sa mga sinabi niya. “hahahahaha nakakatawa ka talaga pag nagagalit yung butas nung ilong mo lumalalaki. Hahaha” sabi ko naman na tawa parin nang tawa.
 
Lumapit siya sa bintana at umupo doon kumuha siya nang isang stick nang sigarilyo saka ito sinindihan. Tiningnana ko lang siya at alam na niya ang ibig sabihin noon. “I stick lang Shio para makatulog…” agad naman itong ngumiti.
 
Nag alis na ako nang damit sa katawan, okey na sa amin ang maghubad sa harap nang isat’isa walang halong malisya, dalawa ang higaan doon ako pumwesto sa may malapit sa bintana, alam ni felix na mahilig ako sa mga magagandang tanawin especially pag gising ko sa umaga kaya hindi na siya umapila. Naka boxer shorts na ako nang mahiga sa may kama.
 
“Shio, hindi ka na ba nalulungkot sa mga nangyayari sa iyo ngayon.” Tanong niya sa akin.
 
“Matapang ako, I was once like this and hindi ito nakadulot nang maganda sa buhay ko, mas mabuti na yung ikubli ko sa sarili k oats a lahat ang nangyari, hindinghindi pa ako masasaktan nang lubusan” sabi ko habang nakatingin sa kisame noong suit.
 
“Kaya ba magpapaparty ka?” tanong niya.
 
“Everything gagawin ko just to make me happy at makalimutan koa ng lahat nang iyon” sabi ko. Agad naman akong nakatulog nang dahil sa pagod.
 
3 weeks later…
 
Pumunta na kaming Cebu para sa 3days and 2nights stay sa resort nina Steven ang “Monte Fuego”, buong isla pala ito at may private ferry ride sila para sa mga bisita nito, pero dahil sa pangunahang panauhin kami ni Steven ay sa private yatch nilang pamilya kami sumakay papunta doon.
 
Sampu ang sianama ko sa trip na ito at sabi ko nga all expense paid trip ito kaya lahat hindi nakapag ayaw. Sinama ko sina Felix, Isa, Klea at Lester at siyempre hindi pahuhuli ang mga kaibigan kos a sayawang sina Teo, Janelle, Janice, Hera, Blitz at Enzo.
“Wow, bongga mo talaga Mr. Tan, can afford mo talaga ang luxury na ito?” sabi ni Janelle na manghang mangha talaga sa facilities nang resort nina Steven.
 
“Alam mo Janelle, pa birthday lang ito nang mga kaibigan nang mga magulang ko sama na diyan yung allowance ko” sabi ko naman.
 
Nasa reception area na kami nang biglang tumawag si Steven na hindi daw siya makakarating noon dahil hindi pa niya masama-sama ang boyfriend nito. Pero nag check in narin kami at sabi niya bukas nalang daw niya kami bibigyan nang tour sa isla nila.
 
Dalawang De lux room ang kinuha naming, isa para sa mga babae at isa para sa mga lalaki, Grabe ang laki nang room na iyon at may sariling pool pa sa labas, napamangha naman si Lester sa architectural structure anng buong resort, napaka busisi daw at pulido ang pagkakagawa, talagang pinag-isipan.
 
Nag bihis na kami pampaligo at nagkantyawan pa sa mga katawan namin. Kami naman ni Enzo, parang, ewan hindi din naman siya nagpapahalata na may ginagawa kami pero alam ko pasimple lang siya sa pagtingin sa akin.
 
Lumabas kami na naka trunks at swimsuits nalang sa mga babae para mag tambay at mag swimming sa endless pool na overlooking ang dagat. Maganda talaga ang lugar at masaya ako dahil mga kaibigan ko ang mga kasama ko, kung wala siguro ang pag aaruga at pagkonsinte nila sa akin siguro ay gaya nang dati lasingero na ang kahihinatnan ko ngayon.
 
Masaya ang kulitan sa pool nang mga kaibigan ko ako naisipan kong mamaya na malulugo at mag papaaraw muna at magpawis. Kung titignan niyo siguro ako ngayon, lalaway din kayo sa aking tindig malapit sa pool side, kaya siguro umahon si Enzo sa pool at pumunas nang basing parte nang katawan niya.
 
Naka Dark colored rayband ako noon kaya malikot mga mata ko sa mga daan oh gusto kong tingnan, at sampat talaga na nakita ko si Enzo na nakatayo, nagpupunas nang basang parte nang katawan habang nakatitig sa akin. At kita ko ang bukol sa trunks niya na mas lalong lumalaki habang pinapanood ako na may kasama pang mga kagat labi na aaminin ko nakakalibog.
 
Balewala lang ako sa mga nakita ko, pero bumilis ang tibok nang puso ko nang lumapit siya sa akin at tumayo sa harap ko, na parang tinutok niya talaga ang kanyang pagkalalaki sa tapat nang mukha kong nakatingala sa langit. Nakita ko ang kanyang mala demonyong ngiti na parang nagaakit sa akin.
 
“Your blocking my sun!” sabi ko sa kanya na medyo galit, tumayo ako at agad na naglakad patungong banyo para makapagshower muna bago lumusong nang pool.
 
Habang nasa tapat nang shower bumabalikbalik sa akin ang mga nangyayari sa amin ni Enzo, para bang nahulog na lalo ako sa patibong na hinanda niya, hindi ko na alam kung ano ba talaga ang nararamdaman ko, pinagpapantasyahan ko siya noong mga sandaling yun at iniisip ang nangyari kanina sa swimming pool nang biglang may gumapang na mga kamay mula sa likod ko at binalot ang buo kong katawan, nasarapan ako sa mga nangyayari at hindi maalintana na tumayo ang aking junior.
 
Nang biglang bumababa at bumababa pa ang kamay niya papunta doon sa pumipiglas kong alaga. Nang biglag hinalikan ako noong taong yun sa batok.
 
Napatalikod na ako at sabay tulak sa kanya papalayo sa akin, Si Enzo pala yun at sinundan niya pala ako. “Putang-ina anong ginagawa mo dito” tanong ko.
 
“Akala ko ba…” sabi niya.
 
“Akala-akala maraming namamatay sa maling AKALA!” pagbara ko sa sasabihin niya, agad akong lumabas nang banyo at dumiretso sa pagbabad sa may swimming pool. Mag-isa akong lumangoy at iniiwasan ko ang mga kaibigan dahil gusto ko talagang magpalamig nang ulo.
 
Bumabagabag parin sa akin ang mga nararamdaman ko, may pagtingin nga ba ako kay Enzo? o dahil lang ba ito sa naudlot kong pagmamahal para kay Sophie kay ibibigay ko ito sa iba? Bakit ko ba naman iniisip to e straight ako, malay ko naman bas a mga ganito dba. Ah ewan basta yun yun, litong lito na ako.
 
Gabi na noong nang napagpasyahan kong maglakadlakad sa dalampasigan. Naka putting pajama pants lang ako noon at walang saplot pang-itaas, gusto ko lang talagang mapag-isa noong mga panahong iyon. Umupo ako sa buhangin habang tanaw ang napakagandang karagatan.
“Oh kanina ka pa namin hinahanap ah!” may nagsalita sa likuran ko, nang tumalikod ako nakita ko si Enzo. Hindi ko siya pinansin at humarap lang ako sa dagat at mas malayo pa ang aking tinanaw. Ayokong makipagtalo sa kanya sa ginawa niya kanina kaya babalewalain ko nalang siya.
 
Nagulat ako nang tinabihan niya ako noon. “Nabalitaan ko yung kay Sophie… Sorry sa kanina… g-gusto… gusto ko lang naman… pasiyahin ka kahit papano…” pa utal-utal niyang sabi. Hinarap ko siya pagkatapos noon, nakatingin pala siya sa akin. Nakatitig na ako sa mga mata niya, nangungusap ang mga ito na para bang napakarami nang sasabihin niya.
 
Hindi ko na namalayan na papalapit nang papalapit ang mukha niya sa akin, bumilis ang tibok nanng puso ko, pero para rin akong napako sa kinauupuan ko. Hindi, hindi pwede to, wag naman siya. Tumalikod ako agad sa kanya bago paman may mangyari sa amin, hindi pwede hindi pwedeng siya.
 
“I’m sorry ulit, di ko lang mapigilan…” agad niyang sabi at nagbalak na tumayo, hinawakan ko ang kamay niya at sinabing “huwag ka munang umalis… Huwag mo akong iwan.” Agad din naman siyang bumalik sa tabi ko at humiga naman siya sa balikat ko “Hinding-hindi kita iiwan… kelan man!” nanatili kami sa posisyong iyon nanag magdamag nagkwentuhan nang kung anuanu.
 
Matapos ang ilang araw pa masarap ang pakiramdam na may nagaalala sayo pinuno ni Enzo ang pangungulila ko kay Sophie. Lahat nang iyon at marami pang iba I opened up another portal for him to know me better, dahil sa Cyber Sex, okey lang daw sa kanya na kahit doon nalang niya ako mayakap at makita ang buong buong ako dahil hindi ko pa kayang ibigay sa kanya ang dapat.
 
Nagtagal ito hanggang sa nagging third year college na ako, mas maraming responsibilidad. Pero ganoon parin kami Enzo at napaka consistent niya, minsan pinupuntahan niya ako sa classroom para humiram nang lapis, pag balik nito sa akin marami nang stickers na heart, natatawa nga ako na parang kinikilig sa mga pinanggagagawa niya. At oras oras niya akong tinitext nang love quotes na hindi mo sukat akalaing manggagaling sa kanya.
Yung taong din na yun nakakilala ako nang mga nagging malalapit kong kaibigan na tinuring ko naring pangalawang barkada tawag sa amin sa classroom grupong HP “Highblood People” tinatawanan nga naming eh kasi kami daw yung matatapang mambara at mag tanong sa mga ginagawa nang mga kaklase namin at sa mga Clical instructors namin. Walo kami sa Grupo, ang magnobyong sina Bettina at Bryan, si Katelyn at Jelly na matagal nang magkaibigan, si Angelo na classmate ko mula pa noong 1st year college, si Kenjie na super crush nang bayan at si Carmina na naging bagong laman nang mga pagtingin ko. Napakabait niya at napaka pasensyahin hindi mo maalintanang hindi mahulog para sa kanya.
 
Alam nang lahat na may pagtingin ako kay Carmina maliban sa kanya at wala pa akong balak na manligaw kasi baka iisipin niyang gagawin ko lang siyang panakip butas kay Sophie, kaya iwas muna ako sa gulo mabuti na itong meron kaming communikasyon at magbarkada pa kami.
 
Tagong Bisexual si Enzo, napatunayan ko din yun at heto ako untiunti niyang binubuksan ang natatagong ako. At parang nahuhulog na ako sa kanya. Hanggang isang araw.
 
Kakatapos lang naming mag Phone Sex, tumatawa siya sa kabilang linya nang biglang tinanong ko siya nang napaka seryoso.

“Enz… Anu ba tayo?”
“Anong klaseng tanong yan? Bakit anu ba gusto mo?”
 
“We’ve been doing this for almost a year na pero parang may iba eh…”
 
“Alam ko naman yun, ikaw lang naman hinihintay ko…”
 
“Ibig bang sabihin nito… tayo na?” may pagaalinlangan kong tanong.
 
“edi oo… mwah, love you baby ko!”
 
“hehehe, love you din dady”
Para bang lumulutang ako sa alapaap nang mga panahong iyon, nabuksan ko din ang puso ko sa isang taong hindi ko namalayang magiging akin. Parati na kaming lumalabas pagkatapos noon pero lahat ay puro patago puro kulitang panlalaki ang ginagawa naming tapos pag may practice eh iba iba din naman yung kasama ko, pero pag kami nalang dalawa, ang sweet niya sa akin.
 
Isang araw naglalakad kami sa park tapos nang pag ensayo sa sayaw, umakbay siya sa akin at sabay sabing “Simula ngayon, mag asawa na tayong dalawa at hinding hindi na kita iiwan kahit kelan man”
 
Lumundag nang todo ang puso ko noon, para bang hindi mahirap ang lahat napakasaya nabuhayan ako nang loob at tuluyan ko nang nakalimutan ang lahat lahat.
 
Isang gabi magisa akong nakaupo sa park at hinihintay si Enzo, nang bigla kong nakita ko si Steven na may kasamang pamilyar na lalaki.
 
“Oh My God Caleb! Bakit nandito ka ta nagiisa siya nga pala si Mark Boyfriend ko” sabi ni Steven. Nanlumo ang lalaki dahil nakilala ko siya, parang gusto niya nang umalis sa harap ko nang mga oras na iyon.
 
“Kilala ko siya Steven, kasamahan ko yan sa grupo… hindi ko lang alam na… kayo palang dalawa.” Matagal ko nang alam na may berdeng dugo itong si Mark kasi may nakapagsabi sa akin sa grupo na type daw ako nito, pero hindi ko sukat akalain na sila pala ni Steven.

Nang dumating si Enzo, Fuck, magkakabukuhan na ba? “Oh at nandito din pala si Enzo” sabi ni Steven. “magkakilala kayo?” tanong ko.
 
“Oo naman, eh magkabarkada kaya tong sina Mark, may balak pa nga yang maglipat nang Boarding house doon sa kina Mark eh” sabi ni Steven na tsaka ko namang kinagulat. Hindi nabanggit sa akin ni Enzo na me ganun pero napapansin ko na nga rin na medyo malapit ang loob nila sa isa’t isa.
 
“Oh, look at the time, I’ve got to go Steven, nice seeing you here, kaw din Mark, and You too Enzo!” sabi ko sa kanila at umalis nalang bigla ayokong makita nila na tumutulo ang luha ko, hindi ko akalaing hindi niya ipagtatapat sa akin yun.
 
Tumakbo ako pero sa hindi nalalamang kadahilanan ay nahabol ako ni Enzo. “Bhe, bakit mo ako iniwa doon…” habang ginapos niya ako sa kanyang bisig na ngayon ay iniiyakan ko na.
 
“Mag mamaangmaangan kapa, may relasyon kayo ni Mark no? Bakita ang close niyo ngayon? Ha… sumagot ka”
 
“Your over reacting, sasabihin ko din naman sayo na doon na ako maninirahan if everything is settled. May mga nakawan sa Old Boarding house ko at kaya ako aalis, eh ito nito naman si Mark nag prisenta nang boarding house nila kay doon ako lilipat, please naman Bhe, magagawa ko bang lokohin ka eh mahal kita?”
 
Wala na akong nagawa kundi maniwala, maniwala sa pgamamahal na pinakita niya sa akin. Nagyakapan kami hanggang sa di ko na namalayan ay hinalikan niya ko sa pisngi malapit sa bibig, iba ang init na naramdaman ko noon kaya umiwas din ako, pero alam ko na alam niya na hindi pa ako handa at nirespeto niya ang desisyon ko.
 
Hindi ako makatulog noong gabing iyon dahil naalala ko ang init nang mga labi niya na ngayon ko lang nadama. Ang init na iyon na lumatay sa buo kong pagkatao, init nang pagmamahal.
 
Malapit na ang malaking araw nang buhay ko, ang Election nang Student body na hinandaan ko, Isang election na nagpabago muli nang buhay ko.


_Itutuloy_

Without You (Chapter 5)

Treachery

“Jay” tinawag siya nang coach nila sa basketball team na nasa labas nang locker room. Dalidali naman akong umalis at baka makita ako ni Jay.
 
Buong araw umulong sa isip ko ang ibig sabihin ni Jay. Hindi naman mawala sa isip ko ang pwede niyang magawa dahil parati silang magkasama ni Sophie, mag bestfriends sila. Pero alam kong mahal ako ni sophie, alam kong malalim ang pagtingin niya sa akin kaya kampante ako sa kanyang pag-aasta sa akin.
 
Lumipas ang ilang mga buwan naramdaman ko na medyo lumalamig na si Sophie sa akin, hindi ko alam pero malakas ang pakiramdam ko na I’m just becoming boring and boring by the days end. Di ko naman siya masisisi pero ganun talaga ako ka focused sa studies nakasanayan na since my last broken relationship, hindi na alam kung panu umasta sa minamahal.
 
It was my 18th birthday, malungkot ako pagkagising kasi out of all the text messages on my phone wala doon si Sophie. Di ko na binasa ang lahat nang text messages na nandoon. Umayos ako at umalis nang bahay para magsimba, naisipan ko nalang na magsimba nang ganoon ka aga kasi hindi ako sanay na makipaghalubilo sa napkaraming tao sa araw nang kaarawan ko.
 
Maganda ang daloy nang misa, tungkol sa pag-ibig ang sermon nang pari “Magmahalan ang bawat isa hindi dahil may gusto ka sa kanya, hindi dahil may gusto siya sa iyo kundi dahil kailangan ninyo ang isa’t isa para makabuo nang isang masaganang pagsasamahan, hindi pwedeng siya nalang palagi at hindi rin pwedeng ikaw nalang palagi dapat ay kayo, ikaw at siya” sabi pa nang pari.
Matapos ang misa ay nagsindi ako nang kandila, nagmunimuni sa kung ano man ang nangyari sakin buong taon, saan ba ako nagkulang, saan nagging mapagmataas, saan nagging matapang, saan nagging duwag, saan nagmahal. Nang maalala ko si Sophie.
 
Tinawagan ko siya, sinagot niya agad ang tawag ko.
 
“Caramel, nasaan ka ngayon? Alam mo namiss kita… hindi kita matiis” maluhaluha kong sabi habang nakatitig sa kandila na aking isinindi.
 
“I’m here sa altar” altar? Nandito din siya sa simbahan? “Kanina pa kita hinihintay… ang tagal mo naming magdasal.” Agad ko namanng tinignan ang altar, nandoon nga siya nakatayo sa gitnang isle. Napangiti ako bigla, nasurpresa na naman ako sa birthday ko.
 
Chapel lang ang sinisimbahan ko, at alam niyang ditto ako palagi nagsisimba, wala nang tao noong mga panahong iyon kaya kaming dalawa lang. parang ang layo nang altar hindi ko maabot, o baka bumagal lang ang paglakad ko. Bakit ba mabigat ang feeling ko, gusting gusto ko siyang yakapin pagdating ko pero nagtinginan lang kaming dalawa.
 
“Happy Birthday!” tapos may binigay siya sakin galing sa kamay niya, kinuha ko naman to at tinignan, isang kwintas, pamilyar na kwintas.
 
“Teka, birthday gift ko ba to? E kwintas mo to ah, diba napakahalaga nito sayo?”
 
“I was looking for the best birthday gift para mabigay sayo pero nabigo ako and came to finding this pendant, exactly the same as mine, naisip ko maybe it was meant to be, maybe dapat kong ibigay sayo iyan para naman may maalala ka about sakin, especially pag wala ako”
 
I just grabbed her hand, pulled her in and hugged her so tight “Wag, wag mo naman akong iiwan, di ko kayang mawala ka”
 
“Nasasakal ako Caleb” sabi niya nang binitawan ko siyang bahagya, pero magkadikit parin ang katawan naming hinawakan ko ang kaliwang braso niya “di ako mawawala, di kita iiwan” niyakap ko siya ulit.
 
Nang makauwi ako nang bahay doon ko nalang binasa ang mga text nang mga kaibigan ko, marami din ang nagtext kasama na diyan ang super friends kong FLiCK5. Masaya talaga ako at hindi ko na namalayang parati kong hinahawakan ang kwintas na binigay ni Sophie.
 
Nang biglang nag ring ang telepono ko.
“Hello”
 
“Happy Birthday parekoy!” sabi nang lalaki sa kabilang linya na parang ang husky na bagong gising ang dating.
 
“Oh Enzo, Salamat naman, nag abala ka pang tumawag para lang maka greet nang happy birthday.”
 
“Bibigay ko kasi gift ko sayo through phone eh”
 
“Ha? Panu yun?”
 
“Nakahubad na ako ngayon. ikaw? Gusto mu bang hubaran narin kita?”
 
“Phone sex? Yun ang gift mo?”
 
“Alam ko gusto mu din yun diba?” sabi niya sa isang malamig na boses. Kinakabahan ako dahil parang kinikilabutan ako sa mga pinagagagawa niya.
 
“Sige na maghubad ka na” dali dali ko ding nilock ang kwarto at ginawa ang paghuhubad.
 
Mula noon puro ungol lang narinig ko sa aming dalawa.

“aaaaaaahhhhhhh pare wag mong alisin ang kamay mo sa nipples ko, susuin mo pa titi ko, putcha ang sarap” sabi ko.
 
“oooooooohhhh pare e 69 mo ako gusto ko din madama ang mamasamasa mong mga bibig” suhestyon niyo.
 
“oo sige pare,, aaaaaaaahhhh… oooohhhhh”
 
Nilasap ko talaga ang bawat hagod nang titit ko habang nasa kabila siya umuungol nang malakas. Hanggang sa.

“Andyan na ako pare” sabi ko.

“cge paglabas wag mo jakolin, hayaan mo lang pare, at pigilan mung bumulwak sa butas…” sabi niya sa kabilang linya.
 
Ginawa ko naman ang inutos niya at pinigilan… “heto na pare lumalabas na, anu gagawin ko?” tanong ko.
 
“Jakolin mo nang mabilis at wag kag huminto hanggat may lumalabas pa!” sabi niya na sinunod ko naman. At bigla nalang nagtalsikan tamod ko, iba ay umabot hanggang ulo ko at iba kumalat sa buo kong katawan. Shit iba ang feeling nang ganun parang sinisipsip pa ang titi mo sa sarap nang nararamdaman mo.
 
Pagkatapos non nakita ko na kumalat ang tamod ko sa buong katawan ko pati narin sa bed. At hinihingal ako pagkatapos nun.. narinig ko sa kabilang linya ang  “uuuugggghhhhh!!!!!! Ooooohhhh!” nilabasan na rin si Enzo.
 
“Salamat sa gift parekoy, nag enjoy ako!” sabi ko sa kanya, hingal na hingal at nakakalat na ang aking katas sa katawan.
 
“No problem parekoy!” tinapos din niya agad ang tawag. At biglang may malakas na kumakatok sa pintuan, nakakalat ang damit ko, basang basa ako nang pawis at tamod. Di ko na alam ang gagawin bubuksan ko ba? “Buksan mo ang pinto” teka sinu yun hindi pamilyar ang boses niya.
 
Nag dali-dali akong magbihis at binuksan ang pinto. “SURPRISE!!!” nakita ko sina Felix, Lester, Isa at Klea na may mga party hat at party poppers at may dalang chocolate cake na paborito ko. Does this day get any better. Pumasok sila nang kwarto at pinagsaluhan namin ang buong magdamag, tawanan, kulitan, kwentuhan. Umalis din naman sila after spending lunch at my house.
 
Nakatulog ako buong maghapon. Nang magising ako gabi na pala, kaya lumabas ako nang kwarto at paglabas ko napansin kong madilim ang paligid, bumaba ako at nakita ko si mama na bihis na bihis nang pula, inisip ko nab aka may surprise din sila sa akin, mahilig kasi ako sa surprise. Inaayos niya ang tie ni papa na naka tuxedo noong gabing iyon.
 
“Qù nǎlǐ (saan kayo pupunta?)” sabi ko.
“oh anak gising ka na pala…” sabi sa akin ni mama. “pupunta kmi sa birthday party nang tito Hamilton mo” agd naman silang nagpaalam at umalis. Ni hindi man lang nila makuhang mag greet sakin nang happy birthday. Ganoon naman sila palagi mas uunahin nila ang tradition kesa sa kanilang pamilya.
 
Dali dali akong bumalik sa itaas nagbihis at umalis nang bahay. Di dapat ako malungkot sa birthday ko dapat Masaya ako ngayon kaya dapat umalis ako at pupunta nang party.
 
Pagdating ko nang club nakita ko si Jay may kasayaw na babae sa hindi kalayuan napaka sexy nang sayawan nila. I didn’t mind at first kasi hindi ko din mamukhaan ang babae. Minabuti ko nang umupo sa bar at mag order nang maiinom.
 
Nakadalawang bote na ako nang biglang may lumapit sa akin. Yung babaeng kasayaw ni Jay kanina.
 
“Hi, pwede bang makipag friends?” sabi nong babae. At dahil gentleman naman ako inabot ko ang kamay niya at sabay sabi “Uri nlng”
 
“I’m Alyana…” then she started blabbing about things. I brought her a drink. I am not a beer drinker making me vulnerable to get intoxicated. Then snap she started making out with me, I tried to resist but the beer was all over my head. Then snaps. Flashin lights all over the place, camera phones started snaping pictures. At nakita ko ang kumukuha nito si Jay at mga kaibigan niya.
 
Nilapitan niya ako at binulungan “Stay away from Sophie kung ayaw mung makarating sa kanya ito” nagulat ako sa mga sinabi niya hindi ako makapaniwala na he had that courage to blackmail me untiunti na siyang nagpapabalik sa crowd at sinamahan na siya ni Alyana sabay halik dito. Hindi to dapat nangyayari. Dalidali akong lumabas nang bar. Medyo lasing naka anim na bote na ako noon. Nasusuka natutumba.
 
Nang biglang may humablot sa akin, isang bisig na minsan ko nang nakita at napagtanto, Felix.
 
“Aya(Kuya)?” sabi ko nang mahina. “Sinundan kita, alam kong wala kang magagawang maganda ngayon dahil galit ka” nagulat ako sa sinabi niya, alam niya talaga kung kelan ko siya kailangan.
 
“iuuwi na kita!” he insisted. “Aya wag! Ayo ko pang umuwi, ayaw ko pang harapin ang problema, please wag sa bahay” sabi ko naman na naghihina.
 
“Saan mu ba gustong dalhin kita?” huling sabi niya na naintindihan ko then I passed out. Hindi ko na namalayan ang nangyayari.
Nagising nalang ako sa isang hotel room, naka kumot walang saplot kundi ang boxers kong itim. Papano ako naka punta rito?Bakit ba nandito ako? Mga tanong na gumulo sa isipan ko. Nang biglang may lumabas sa banyo, si Felix, na nakatapis lang nang tuwalya, hubot hubad naligo siguro.
 
“AYA! Anung ginagawa mu ditto at bakit TAYO naka…” sabi ko nang pabulalas. “Shio… relax. Wag kang magi sip nang kabaklaan sinukahan kaya damit mo kagabi, at nilinis ko yung banyo na puno nang suka mo kaya nag amoy SUKA na ako kay naligo ako… walang nangyari sa atin matakot ka naman sa sinasabi” depensa niya.
 
“Naknampucha naman oh, wala akong matandaan sa mga nangyari kagabi huli kong matandaan nasa bar ako… may humalik sakin… tapos marami… maraming flash annag camera… si Jay. Anaknang mapapatay ko talaga ang hayop nay un, he doesn’t play the game fair.” Galit na ang namuo sa isip ko, pagkamuhi sa isang masama ang budhi.
 
“Easy ka lang Shio… Wala ka nang magagawa doon either way talo ka, and that’s it” sabi niya sabay punta sa cabinet. “Teka nga nasaan ba tayo?” tanong ko.
 
“Sa Hotel Suite mo… Di mo naman kasi ginamit yung regalo ko sayo… Lahat nandito, Damit, Pagkain, Inumin, TV, internet pwede kang mamuhay ditto kung gusto mo, free of charge pero ilang taon din tigang kasi hindi mo ginagamit.” Sabi niya.
 
“Sorry talaga bro… wala lang kasi pagagamitan eh, you know how much I respect you, kung ditto ko naman dadalhin ang pinipick-up ko noon eh di parang binababoy narin kita.” Sabi ko naman sa pag depensa. “ok lang yun sa akin bro, alam mo naming kaligayahan mu din ang hangad ko diba.” Sabi niya sa akin na ikinagalak naman nang puso ko.
 
Doon na ako nagpalipas nang buong araw, wala namang may nag bother na humanap sa akin. Napag-isip2 ko nalang ang nagyari sa akin kagabi at sa banta sa akin ni Jay. I can’t risk na mawala ang tiwala sa akin ni Sophie. Hindi sa pagduduwag pero I have to accept his offer. At gagawin ko ang lahat para mawala sa landas ko iyang si Jay.
 
Pero after months nabigo ako sa plano kong mawala si Jay sa buhay naming ni Sophie. He was like the devil naagaw na siyang tuluyan ni Jay, and I was slowly getting out of the picture.
Isang araw I decided to give it my try, wala na akong pakialam kung kakalat yung pictures na yun but I had to have Sophie back, she was my life. I decided to switch sections noong semestral break ganun ako ka lakas sa kay Dean, ginawa ko ang lahat para maging magkalapit kami ni Sophie.
 
First Day na magkakalase kami excited akong pumasok para makita siya pero mukha yatang napaaga ako wala pang tao sa classroom ilang minute lang dumating si Jay at mga kabarkada niya, hindi ko alam na magkaklase din pala kami, ngumiti lang ako sa kanya pero hindi niya pinansin. Nakasunod pala sina Sophie at Finny sa likuran. Nang makita ako ni Sophie laking gulat niya siguro kasi napaurong siya kinatatyuan.
 
Tumayo ako at lumapit sa kanya “una na ako sa upuan super bessy” sabi ni Finny.
 
“Anong ginagawa mo rito?” sabi niya.
 
“Caramel naman, Hindi ka ba Masaya na magkaklase na tayo? Magiging mas close na tayo sa isa’t isa” nagsipagdatingan narin yung iba naming mga ka klase. “And besides in wnt to mak up to all those times I spent wasting everything for school, gusto ko rin namang bigyan ka nang importansya” at binigyan ko siya nang nakakalibog na ngiti.
_____________________
Sophie’s POV
Yung mga ngiting yun na hindi ko mapigilan na mahulog ulit sa kanya, kay tuloy hindi ko na sabi sa kanyang may namumuo na kaming maganda ni Jay, si Jay na bestfriend ko.
 
Matagal tagal narin noong nagtapat si Jay sa akin at hindi ko maaiwasan na mahulog din sa kanya dahil sa absence ni Caleb. He has been thoughtful and kind at higit sa lahat sinabihan niya nkong “maghihintay ako Sophie hanggang sa ako nalang ang pipiliin mo” doon ako nahulog sa kanya.
 
Caleb had been inconsistent these past few months kaya akala ko sumuko na siya sa panliligaw. And now he is here in front of me asking for my forgiveness, hindi ko sukat akalain na sa ganito nalang hahantong ang lahat.
 
“that’s good caleb Masaya ako, teka parang tinatawag na ako ni Finny eh” pero sa totoo ay hindi naman. Umupo ako sa gitna nina Finny at Jay. At tinititigan ko lang si Caleb sa harapan walang kasama walang kaibigan. Gusto ko sana siyang samahan ngunit paano naman si Jay, siya na sumasaklaw halos kalahati nang puso ko ngayon. Ayaw ko rin naman siyang masaktan.
_____________________________________________________________________________________
Caleb’s POV
 
Ilang araw narin akong nalulungkot, iniwan ko ang mga kaibigan ko para makapiling ang isnag taong mahalaga sa akin pero wala din naman siya sa tabi ko, oras-oras ko nalang siya sinusulyapan sa kanyang upuan para makita kung tinititigan din niya ako. Ngunit hindi ako ang katabi niya, hindi ako ang kausap niya, hindi ako ang tinititigan niya, kung hindi si Jay.



Isang araw maaga na akong dumating sa school nang biglang may tumawag. “Hot Fudge!”
 
Napalingon talaga ako dahil alam kong si Sophie lang ang tumatawag sa akin nang ganun. Pero “Sabi ko na nga ba ikaw yun.” Sabi nang isa kong kakalaseng babae.
 
“Sayang naman talaga Caleb at hindi kayo nagkatuluyan ni Sophie, malungkot pero sana Masaya ka na para sa kanila” dugtong pa niya.
 
“Anu bang pinagsasabi mo? Nanliligaw pa kaya ako kay Sophie, parang hindi pa naman ako Busted ah” sabi ko na may medyo mataas na boses. Napatameme ang babae at umalis sa harap ko.
 
Hindi niya alam I was eavesdropping on her “Hala hindi ko alm friend na nililigawan niya pa si Sophie” “eh akala ko ba girl may Jay Ko naayun?” “Yun nga rin ang pagkakaalam ko girl. Pero ewan e parang buhay na buhay parin si Hot Fudge at Caramel paanu yun.
 
Naghihinala na talaga ako nagsususpetsa. Pero I still have to fight kasi hindi naman ako ang dapat magtapat dito kung hindi siya.
________________________________________
Sophie’s POV
 
Naghihinala na siguro si Caleb sa akin. I need to put an end to this.
 
Caramel”,): Magkita tayo sa simbahan this 4pm
 
HoTfUDge<3: What is this all about?
Caramel”,):Basta magkita nalang tayo doon.
 
HoTfUDge<3: Sige may sasabihin din naman ako sayong importante eh.
 
Alas quarto y media na nang dumating ako gusto ko talagang mauna siya sa akin. He was sitting on his favoritespot nung nadatnan ko siya. Looking blankly across the chapel. Tinabihan ko ito.
 
“Akala ko di kana dadating” sabi niya na hindi ko naman pinansin, nakatitig parin siay sa kawalan. Tahimik kaming dalawa walang may gustong mag-umpis. Kinakabahan ako sa mga nangyayari hindi ko alam kung saan maguumpisa.
 
“Anu nga pala yung sasabihin mo?” sabay naming nasabi. “sige ikaw na mag umpisa” sabi ni Caleb sa akin.
 
“Hindi ikaw na mag umpisa” I insisted. Then nagkahiyaan na naman kami, halos mga minute din ang binilang ko, puro kaba ang nasa isip ko. Uumpisahan ko na sana nang biglang.
 
“totoo ba?” atnong niya sa akin nang biglang tumodo ang kabog sa aking dibdib. “ang alin?” agad ko namang sinagot na para bang wala akong alam.
 
“Yung sa inyo ni Jay?” bigla niyang tanong habang tinitigan ako sa mga mata… aapila pa sana ako ngunit di ko na nagawa, tumango nalang ako sa pag aamin na kasalanan ko.
 
Lumipas din ang ilang Segundo bago siya nagsalita ulit. “kasalanan ko ang lahat” nagulat ako sa sinabi niya kaya hindi ko ito sinang-ayunan. “hindi ako ang may kaslanan, you trusted me with my yes na ligawan mo ako pero nagpaligaw din naman ako sa iba”
 
“no its not you! Its me… I wasn’t consistent with my thoughts and my feelings for you… kaya siguro nakahanap ka nang ibang taong makapagbibigay sa iyo noon. I was the one who pushed you away, wala kang kasalanan Sophie, ako ang nagkulang… pinaubaya ko sa iba ang dapat ay sa akin” he grabbed my hand at nangiyakngiyak.
 
“bago ka pa mag desisyon please give me a chance… please let me win your heart again this time gagawin ko ang lahat para mabalik ka sa akin… I won’t loose you without giving a fight!” nagulat ako sa sinabi niya, akala ko ay he will give me up that easily, yun pala ay hindi.
Caleb’s POV
 
“Hinding hindi ako papaya na mawala ka sa akin, ngayon pa na may namumuo nang pagmamahal sa puso ko” tinignan niya lang ako. I know ngayon palang I lost the fight. Wala na akong magagawa, pero susulong parin ako na parang tanga.
 
Matapos noon she went more colder than before at marami pa akong nalamang hindi maganda tungkol sa kanya, mga kissing on unexpected events, at nagsama pa sila buong gabi sa isang room sa resort kung saan nag summer party yung iba pa nilang kabarkada. I totally felt that I lost the fight at last chance to tell her how I feel was her birthday sa susunod na linggo.
 
I prepared a lot for today, now this is it. Sinundo ko siya sa bahay niya. Nang magkita kami hindi parin niya ako tiningnan sa mga mata, alam ko guilt yung nararamdaman niya.
 
“thank you!” sabi ko.
“Sa alin?” sagot niya.
 
“Sa pagpayag na samahan mo ako ngayong araw?”
 
Blanko ang emotion niya, pero parang bubuhos na ako ngayon, sa lungkot… di ko man aminin pero alam ko mahal na mahal ko na siya higit pa sa kahit ano o sino man sa mundong ito.
 
“halika na!” sabi niya sa akin sabay lakad papalayo. Hinawakan ko ang kaliwang kamay niya at hinila siya pabalik.
 
Sinuot ko ang regalo ko sa kanya, isang singsing “Happy Birthday!” nakita ko ang namuong luha sa mga mata niya. Tinitigan niya ang singsing.
 
Hinawakan ko ang kanyang baba para paharapin siya sa akin.
 
“let’s stop pretending now, ayokong nasasaktan ka sa mga ginagawa ko, I know I lost this fight… matagal na, gusto ko lang isauli sayo ang mga nagawa mu sa aking kabutihan, at kung meron man eh pagmamahal narin”
 
“Caleb…” at bigla kong hininto ang pagsasalita niya nang aking mga kamay.
 
“Stop it… masasaktan lang ako kung anu man iyang sasabihin mo (namumuo na ang luha sa mga mata ko hindi ko na siya napigilan)… maraming salamat sa lahat lahat Sophie”
 
Tumalikod na ako at naglakad papalayo, marami akong nararamdaman noon mixed emotions kumbaga galit, hinagpis, pagmamahal. Tumalikod ako sa kanya “Goodbye Sophie!”
 
At tuluyan na akong umalis na pumapatak ang mga luha. Dumiretso ako sa bar parati kong pinupuntahan at sinundo na naman ako ni Felix, alam niya talaga kung kalian ako nandoon. Sasamahan daw niya ako buong gabi, ilalabas ko daw lahat nang galit ko sa mga panahong iyon, pero maghahapunan daw muna kami treat niya, na siya ko din sinangayunan.
 
Nang dumating kami sa restaurant na pinaka malapit sa bar ay agad kong nakita si Sophie sa window pane may kasama, si Jay. Hinahawakan nito ang kamay niya, hindi ko alam kung anu man ang gusto nang tadhana pero kitang-kita nang dalawang mata ko ang pag-alis nito sa singsing na binigay k okay Sophie at pinalitan nang singsing niya, at naghalikan sila.
“I didn’t just lost the fight Felix, I died because of it” Sabi ko na wala nang puwersa at lakas para sa kung anu man.
 
Tinuturing ko na ang sarili ko bilang isang patay.


_itutuloy_