Ang Lumang Short At T-Shirt part 1

Ako si Kaloy. Graduating na ako sa college noon ng biglang nagbago ang takbo ng aking buhay. Medyo kilala ako sa aming school dahil sa pagsalisali ko sa mga ibat-ibang activities katulad ng glee club at drama club. Lalo pang lumantad ang kasikatan ko dahil sa aking angking talento sa pagkanta.

Marami akong mga kaibigan, ma-lalake man o babae; palaging may gimik, palaging naiimbitahan sa mga party dahil alam nila na magaling akong kumanta.

Kumakanta din ako sa mga kasalan, kung minsan tatlong kasalan sa isang araw ng sabado kaya may almusal na ako, may pananghalian na at may hapunan pa at ang pinaka-importante sa lahat - binabayaran pa ako.

Hindi alam ng inay ko na isa akong academic scholar dahil nilihim ko ito sa kanya. Sinubukan ko lang naman na mag-apply noong 1st year pa lang at ng pumasa, ginaya ko ang akda ng inay ko at hayon, inenjoy ko ang full scholarship, mula 1st year hanggang sa natapos ko ang kursong Business Management sa isang tanyag na paaralan sa aming bayan.

Naging maayos naman ang takbo ng buhay ko kahit may mga aberya minsan, pero talagang ganyan ang buhay, hindi lahat ng pagkakataon ay puro na lang kasayahan ang nararanasan natin.

Hiwalay ang aking mga magulang, matagal na. Wala pa akong malay noon ng nagpasiya silang tahakin ang magkaibang landas. May ibang pamilya na ang aking ama at ang aking ina naman ay may kinakasamang iba. Hindi sila pareho kasado.

Mahirap man sa simula intindihin ang mga kaganapan ay pilit kong tinanggap ito. Siguro nga, ganito lang talaga, may hiwalayan magaganap kapag hindi na nagmamahalan ang bawat isa. Hindi ko rin alam kung bakit sadyang mapanukso ang tadhana.

Sa bahay ni Sir Ryan...

Sa pagpapatuloy ng aking pagsasalaysay, biglang nagbago ang takbo ng aking buhay ng makilala ko si Gil. Nasa 3rd year college si Gil samantalang ako ay itinakda ng magtapos sa taong iyon. Si Gil ay kapatid ng musical instructor namin sa Glee Club na si Sir Ryan.

Nagbuo ng isang singing group si Sir Ryan at napili ako bilang isa sa mga soloista. Walo lang kami at piano lamang ang ginagamit. Magaling magturo si Sir Ryan at dahil dito ay lalo pang nahasa ang aking boses sa pagkanta.

Madalas sa music room ng school namin ang rehearsals at minsan pag hindi pwede dito, doon kami sa bahay ni Sir Ryan. At dito nagtagpo ang landas namin ni Gil.

Minsan, habang may isang oras na kaming nag-eensayo ay biglang dumating si Gil sa bahay ni Sir Ryan. Pinakilala siya sa aming lahat. Ah, diyan lang pala ang bahay nila sa kabila at narinig nya kaming kumakanta kaya naisipan nyang magmasid.

Tuloy ang pagtuturo sa amin ni Sir Ryan at minsan-minsan parang nararamdaman ko na may nakatitig sa akin. Sa paglingon ko kung saan nakaupo si Gil, nakita ko na nginitian nya ako. Ngumiti naman ako at balik sa pagkanta.

Ganun madalas ang mga eksena sa tuwing doon kami sa bahay ni Sir Ryan mag-eensayo at laging nandoon si Gil upang manood.

Lalong napadalas ang pag-eensayo namin kina Sir Ryan dahil papalapit na ang pinaka-unang konsyerto na gaganapin sa school gym. At isang biyernes ng gabi, inabot kami hanggang alas-diyes dahil kailangan naming tapusin ang unang bahagi ng konsiyerto na may labing-limang kanta at apat doon ay meron akong mahaba-habang solo parts. Pagod kaming lahat ng matapos ito at unti-unti na kaming nagpapaalam para umuwi. Medyo ako ang nahuli dahil tinulungan ko pa si Sir Ryan iligpit ang mga piyesa ng mga kanta at pagligpit din ng mga kalat na naiwan.

"Tutulungan na kita Kaloy" pag-aalok ni Gil

"Ha? ah okay lang Gil at sandali lang naman ito, nakakahiya eh kalat namin ito."

"Alam ko pagod na kayo ni Kuya Ryan kaya hayaan mo na akong tulungan kayo."

"O paano Gil, Kaloy kayo na bahala dyan ha at pahinga na muna ako sandali." sinabi ni Sir Ryan sa aming dalawa ni Gil.

"Sige kuya, kami na ang bahala dito ni Kaloy, pahinga ka na."

Pumasok na sa kanilang kwarto si Sir Ryan at kami naman ni Kaloy ay ipinagpatuloy ang pagliligpit ng mga kalat sa loob ng sala.

"Di ba wala kayong pasok pag sabado Kaloy?"

"Oo wala kaming pasok pag sabado, bakit Gil?"

"Wala naman, nagtatanong lang. Mabuti naman at makakapagpahinga naman kayong lahat. Grabe na yata itong pag-papraktis nyo ngayon no?"

"Oo nga eh, malapit na kasi ang concert namin kaya kailangan na talagang mag-praktis ng todo. Kailangan pa kasi naming mag-rehearse din with choreography eh kaya dapat kabisado na namin ang lahat ng mga kanta."

"Alam mo Kaloy ang ganda ng boses mo, malamig at parang wala kang ka-effort effort kumanta, parang very natural lang ang dating."

"Naku, mas magaling si Benjie no at napakataas pa ng boses."

"Oo nga, maganda nga boses ni Benjie pero minsan hindi ko rin gusto dahil pag hindi nya na abot ang nota eh nag-ne-nasal siya, hindi tulad mo na kahit mataas na eh abot mo parin at buong-buo parin ang boses mo."

"Salamat sa papuri Gil."

"Siyanga pala, gusto mo sa bahay na lang namin matulog ngayon? Wala kasi si kuya Dan at umuwi sa probinsya kaya mag-isa lang ako sa kwarto namin. Di kasi ako sanay na walang kasama eh." Paanyaya ni Gil sa akin.

"Oo nga Kaloy, samahan mo yang si Gil matulog at takot yan sa multo, hahahaha!" Biglang nagsalita si Sir Ryan na lumabas pala ng kwarto at papunta sa kusina.

"Hahaha, takot ka sa multo Gil? Ang laki mong tao?"

"Ang kuya talaga, bukuhin ba naman akong takot sa multo, kainis."

"Eh ikaw naman kasi kung kelan ka na lumaki saka ka pa naging matakutin." Pasigaw na sinabi ni Sir Ryan na nasa kusina parin.

"Gil, may kakantahan pa kasi akong kasal bukas ng 7:30 eh, kaya kailangan kong umuwi, next time na lang ha?"

"Talaga? may kakantahan kang kasal bukas? Hey, pwede ba akong manood?"

"Ha eh, okay lang naman pero ang tanong, makakagising ka ba ng maaga? 7:30 eksakto ang kasal eh."

"Pwede naman akong ma-late dahil hindi naman ako ang ikakasal no, manood lang ako at pakikinggan lang kita."

"Pustahan tayo Kaloy, hindi magigising yan ng ganung oras, kailangan pang buhusan ng tubig yan bago tumayo sa kama, parang langis pag natulog yan eh." Pabirong sinabi ni Sir Ryan.

"Ang kuya talaga lagi na lang akong binibiro."

"O paano Gil, uwi na ako at maaga pa ako bukas gigising at kung magising ka man, hehehe, kita na lang tayo sa simbahan."

Ang Pagkanta sa Kasal...

Kinabukasan, maaga akong gumising para makapag-vocalize dahil mahirap kumanta lalo na pag umaga ang kantahan. Eksaktong alas sais-y-medya andoon na ako sa simbahan upang makakapag praktis ng konti sa sound system. Nang maayos na at handa na lahat pati ang mga minus-one na gagamitin ko, lumabas muna ako sa simbahan para magyosi. Ewan ko ba at di ko talaga maiwasan manigarilyo.

Makalipas ang ilang sandali, tinawag ako ng sakristan at sinabing dumating na ang bride at kailangan ko ng pumwesto para simulan na ang pagkanta sa processional.

Umabot din ng halos isat-kalahating oras ang kasal. Lagi naman kasing sa pagkuha ng mga larawan ang pinakamatagal at dito rin maraming kinakanta ng mapansin ko na nakaupo pala si Gil sa may gilid at nakamasid sa akin at sumenyas ng OK sign. Ngumiti lang ako sa kanya habang pinagpatuloy ko ang pagkanta.

Sa wakas natapos din ang kasalan at nililigpit ko na ang mga gamit ko ng biglang may kamay na pumatong sa balikat ko.

"Ang galing mo talagang kumanta Kaloy, pinahanga mo ako.!"

"Hey salamat Gil ha, hehehe mabuti naman at nakarating ka. Eh di talo ang kuya mo sa pustahan nyo."

"Yon pa kuripot kaya yon."

"Hehehe, o paano, sasama ka sa reception Gil? Tara para may kasabay naman ako."

"Ha? okay lang ba yon Kaloy? Di ba dyahe at di naman ako imbitado?"

"Ako bahala, kilala naman nila ako eh, tara na!"

"Dala ko ang kotse ni kuya, sa akin ka na sumabay Kaloy."

Habang nasa kotse kami, binanggit na naman ni Gil ang galing ko sa pagkanta lalo na raw ng kinanta ko ang The Lord's Prayer na walang anumang tugtog kundi boses ko lang.

"Alam mo Gil, na sa tuwing kinakanta ko yan ay kinikilabutan ako at drained-out lahat ng energy ko pagkatapos."

"Yong nga naramdaman ko kanina Kaloy eh, kinikilabutan ako habang kinanta mo yon. Iba ang pakiramdam pala pag nasa loob ka ng simbahan at tahimik lahat ng tao."

Sa Wedding Reception...

Sa wedding reception, maraming lumalapit sa akin at kinakamayan at laging sinasabi na maganda daw ang boses ko at 'thank you' naman ang tangi kong masabi. Si Gil naman ay nagmamasid lang at natutuwa sa kanyang mga nakikita.

"Ang sikat mo pala Kaloy at ang daming bumilib sa pagkanta mo, at huy salamat at nalibre ako ng breakfast ha!"

"Okay lang yon, mabuti nga andito ka at sinamahan ako ng hindi naman ako nag-iisa."

Lumapit sa akin yong nanay ng bride at inabot yong sobre na nilalaman ang bayad sa pagkanta ko at sinabing maganda ang mga kantang hinanda ko sa kasal ng kanyang anak.

"Huy blowout naman dyan Kaloy at mapera ka ngayon." Patawang panunukso ni Gil

"Oo ba basta banana-q lang at coke lang ha, wala ng iba."

"Naku, wag mong sabihing kuripot ka rin tulad ng kuya ko Kaloy ha!"

"Hehehe, hindi naman, binibigay ko kasi sa nanay ko yong iba eh, pero sige, iblow-out kita, saan mo ba gusto?"

"Hahahaha, kumagat naman, binibiro lang kita no."

"Anong year ka na pala Gil?"

"3rd year pa lang ako at sa kalabang school nyo ako nag-aaral."

"Ah ganun ba, bakit hindi sa school naming nag-aaral?"

"Ayaw ni kuya na doon ako mag-aaral dahil baka bigyan ko lang daw siya ng sakit ng ulo."

"Hahaha, bakit naman, basagulero ka ba?"

"Hindi no, ang bait ko nga eh.."

Pagkatapos ng reception umalis na kami ni Gil at nagpaalam na rin ako sa kanya para makauwi na.

"Gil thanks ha?"

"Thanks saan?"

"Sa pagsama mo sa akin ngayon, siguro mapapanis laway ko sa reception kung wala ka doon."

"Wala yon, gusto ko lang marinig kang kumanta, ang galing mo kasi Kaloy."

"Salamat ha."

"Tara, hatid na kita sa inyo."

"Naku wag na Gil, ang daming jeep dyan at isa pa - magkaiba ang dereksyon natin, nakakahiya."

"Hey may lakad ka pa ba Kaloy? Kung wala, tambay ka muna sa bahay namin."

"Gil, kailangan ko kasing mag-review, lapit na kasi exams namin, next time na lang."

"Sige na nga, hatid na lang kita sa inyo."

Habang tumatakbo ang kotse, napag-alaman ko na may syota na pala si Gil at kaklase nya ito. Pinakita pa sa akin ang picture at maganda nga at mestisahin. Sa tantya ko, nasa 5'8" ang tangkad ni Gil at lean ang pangangatawan at mahilig siyang maglaro ng basketball.

"Gil, dyan na lang ako sa may kanto bababa."

"Ha? bakit, hatid na kita sa inyo mismo Kaloy."

"Wag na Gil, sa kanto na lang, malapit lang naman lakarin eh."

"Bakit ba Kaloy, may tinatago ka ba?" Medyo naiinis na sinabi ni Gil habang itinigil ang kotse.

"Wala naman, basta dyan lang ako sa kanto, please lang Gil."

"Well, okay sige at kung ano man ang sekreto mo, sana wag kang mahiyang sabihin sa akin, di ba magkaibigan naman tayo?"

"Oo friends nga tayo pero...."

"Anong pero ha Kaloy?"

Hindi ako makasagot. Paano ko ba sasabihin sa kanya na bukod sa aking ina ay may iba pang tao sa bahay - ang pangalawang lalake ng aking ina; at nakatira lang kami sa isang maliit na paupahang bahay.

"Dyahe kasi Gil eh, maliit lang ang tinitirhan naming bahay at...."

"At kinahihiya mo, ganun ba?"

"Ah eh, hindi naman sa ganun kaya lang…"

"Kaya lang ano Kaloy?

Hindi ko na sinagot si Gil at binuksan ko na ang pinto ng kotse at lumabas at nagpaalam sa kanya. Di na ako lumingon at nagmamadali akong pumasok sa nirirentahan naming dampa.

Itutuloy...

No more continuation for Kidnap My Heart

Dear STAR Love Notes readers,

Unfortunately, for no reason at all, the writer of Kidnap My Heart love story deleted the remaining parts in his facebook account. Maybe he doesn't want to share his story to us anymore. :( But don't worry, there are more stories to come await for you!

STAR Love Notes

Kidnap My Heart part 3

by: Vic Anthony Sunga
Para akong nakukuryente, nanginginig ang tuhod ko, feeling ko matutumba na ako pero mas nanaig ang tuwa at pagnanais n asana ay mas tumagal pa ang pagdampi ng pinaka-aasam kong mga labi ni Adrian. Nagulat ako nang inalis nya ang pagkakalapat ng kanyang labi sa akin at bigla nyang inalis ang kamay ko sa pagkakayakap sa kanya, nalungkot ako. “Ayaw na ba nya? Nagsisi na ba sya sa ginawa nya?”, tanong ko sa aking sarili. Bago pa man ako manglumo ng lubusan, pagkatapos nyang matanggal ang pagkakayakap ko sa kanya ay kinuha nya ang dalawa kong kamay at nilagay sa kanyang may dibdib. Ramdam ko ang init at pagtibok ng kanyang puso habang nag-tititigan lamang kami. Kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang galak at senseridad, na para bang may gusto syang sabihin. “Adrian, okay ka lang ba? Baka lasing ka lang”, paglakas loob kong tanong at pilit akong lumayo sa kanya. Mas hinigpitan pa nya ang hawak nya sa kamay ko, nanglaban ako pero parang wala akong lakas, gusto ng isip ko na lumayo pero ayaw ng katawan ko. Niyakap nya ako ng mahigpit para hindi makalayo sa kanya.

“Siguro nga lasing ako, lasing ako sa pagmamahal ko sa iyo. Kung lasing man ako, hindi pa rin ito magbabago”, sabi ni Adrian na tila pilit akong pinapakalma. Nagulat ako sa mga sinabi nya, “Pe..pe..ro”, pa utal-utal kong sagot. “Ano ba Carlo!? Di mo ba ako gusto? Di mo ba alam na in relationship ako? Walang naka link dun, kasi ikaw lang ang hinihintay ko!”, mga salitang mga binatawan nyang nagpagitla sa akin. “Totoo ba ito? Si Adrian, na noon pa ay gusto ko na, nagtatapat ng pagmamahal na nararamdaman ko rin sa kanya”, mga tanong na umiikot sa isipan ko. “Adrian…”, tangi kong nasambit. “I love you! I love you, Carlo. Kung gusto mo ligawan pa kita bago mo ko sagutin, ikaw lang ang dahilan bakit andito pa ako sa Pilipinas ngayon. Ano, magsalita ka Carlo”, sabi nya na nanunuyo. “Oo, Adrian! Mahal rin kita, wag ka na ngang mag-isip ng kung ano jan. Since first until now, wala paring nagbabago sa feelings ko para sayo. Sa katunayan, mas pa ngayon”, lakas loob kong sagot sa kanya at parang automatikong gumalaw ang mukha ko at hinalikan sya. Nung una naglapat lang ang mga labi namin, pero sa gulat ko, gumalaw ang labi ni Adrian, he kissed me passionately, sinisipsip nya ang upper lips ko at ako sa lower lips nya. Wala ng paglagyan ang kasiyahan ko, at nakaakramdam narin ako ng pag-init ng katawan, nang biglang nilabas nya ang dila nya. “Anong gagawin ko? Hindi pa ako gaano eksperto sa paghalik?”, bigla kong naitanong sa aking sarili. Nilabas ko rin ang aking dila at sa gulat ko ay sinipsip nya ito. Tumagal kami sa ganoong ayos habang nakasandal sa may pintuan. Alam ko pareho kaming nag-iinit, hindi naman ito bago sakin kasi nakakanood rin naman ako ng mga x-rated na video sa mga porn sites. Dahil na siguro sa bugso ng damdamin, hinubad ko na ang puti nyang sando, ramdam na ramdam ko ang init ng kanyang katawan, hinahaplos ko ang dibdib nya gamit ang dalawa kong kamay pababa sa tyan nya. Humahalinghing sya sa ginawa ko na nagbibigay ng mas lalong kasiyahan sa akin. Habang sya naman ay hinahagod ang likod ko, mas lalong nagiging mapusok ang halikan namin, kumawala sya sa pagkakahalik at hinalikan ang pisngi ko, tenga at ang kinakikilitian kong parte ang leeg, nakakakiliti sya na masarap. Humahalinghing ako ng medyo malakas at ramdam kong nasisiyahan sya rito. Hinuhubad na rin nya ang tshirt ko habang patuloy parin sya sa ginagawa nya. Nang matapos nyang hubarin ang shirt ko ay dali-dali nyang sinipsip ang utong ko. Dinidilaan nya ito na parang batang gutom na gutom. “ahhh, Adrian, ano yang ginagawa mo, ahhh, nakakakiliti”, sabi ko sa kanya, pero hindi nya ako pinansin, sinususo nya ang isa kong nipple habang yung right nipple ko eh nilalaro ng left hand nya. Lumalakas ng lumalakas ang halinghing ko, “ahhhh…Adrian sige pa”. tumagal rin ito salitan nyang sinususo ito, libog na libog na ako at init na init. Nagulat na lang ako ng hinila nya ako papalayo sa kinatatayuan namin. “Dito tayo sa may sofa, nangangawit na ang paa ko kakatayo”, pakiusap nya sa akin. Kitang-kita ko ang libog sa mukha nya na pinagpapawisan sya sa ulo at sa katawan nya, na mas nagbibigay ng appeal sa kanya. Sumunod na lng ako sa kanya.

(to be continued)

Sa cr hanggang sa sinehan part 2

Hindi ko alam kung gugustuhin ko pang dumeretso sa nauna kong plano matapos ang nangyari sa cr sa underpass ng quiapo. It was quite a risky adventure. Pero kahit abot langit ang nerbyos ko kanina eh parang nabitin ako sa nangyari. Kaya napagpasyahan kong dumeretso sa sinehan para tapusin ang naudlot kong init sa katawan.

Nilalakad ko ang kahabaan ng daan papuntang recto dahil alam kong maraming 2nd run na sinehan dun. Mga luma at mabaho pero nasanay na ako. Di lang naman ilang beses na akong nakapanood sa ganitong klaseng sinehan. Halos napasok ko na din lahat maliban sa mga sobrang luma ng palabas. Marami din naman dito ang nagpapalabas pa ng mga bagong pelikula.

Nang mapagpasyahan ko kung saan manonood, nagbayad na ako at umakyat. Pag akyat pa lang ng hagdan, makikita mo na ang hilera ng mga nakaupo sa labas ng pintuan. Agad akong pinagtinginan na parang pilit kinikilala kung dati na ba nila akong nakita. Sana lang wala akong makita na mga kakilala. Wala kasing nakakaalam na ganito ang ginagawa kong pampalipas oras.

Habang papalapit ako ay unti unti kong napapansin na hindi na sila sa akin nakatingin kundi sa aking harapan. Saka ko lang naalala na wala nga pala akong suot na brief dahil hindi ko na nagawang isuot kanina sa cr sa sobrang pagmamadali na makaalis agad dun. Pasimple akong yumuko at nakita kong bakat na bakat nga ang ari ko. Binilisan ko ang paglakad para makapasok agad ako dahil bahagya din akong nahiya kahit alam ko na marami sa kanila ang biglang natakam sa nakita nila. Di naman sa pagmamalaki pero marami sa nakatikim na sa akin ang nagsabing malaki daw ang ari ko kumpara sa iba nilang natikman. At halos panggigilan nila pag hawak nila ito.

Nang makapasok sa loob, humanap agad ako ng mapupwestuhan. Ung medyo malayo sa mga tao dahil gusto ko munang umidlip. Di pa nagtatagal ay may umupo na agad sa di kalayuan ng kinauupuan ko. Nasa bandang gitna ako kaya may tatlong upuan din ang pagitan namin. Ramdam ko na inuuga nya ang upuan para subukin kung ako'y magigising. Gising naman ako.
At nararamdaman ko ang ginagawa nya. Di ko lang sya pinapansin at kunyaring tulog talaga ako. Maya maya pa ay may umupo rin sa mismong likuran ko at meron din sa unahan sa may bandang kanan. Nagsimulang kumilos ang lalaki sa likod ko at dahan dahang hinimas ang tenga ko pababa sa leeg hanggang sa balikat. Nakasando lang ako kaya ramdam ko agad ang dampi ng kamay nya sa balat ko. Siguro nahalata nung isang lalaki na naunang naupo malapit sakin kaya tumayo sya at lumipat sa tabi ko habang ang nasa likod ko ay di man lang tumigil bagkus ay ipinasok pa nya ang kamay nya sa loob ng sando ko at hinimas ang dibdib ko. Parang di naman nagpahuli ang katabi ko dahil sya ang naunang lumapit sakin kanina kaya hinawakan nya ang hita ko at hinimas himas din ito habang ako ay kunyaring natutulog pa din. Ibinaba ng lalaki sa likod ko ang kamay nya habang nasa loob pa din ito ng sando ko at balak hawakan ang ari ko. Napansin ito ng katabi ko kaya ipinasok din nya ang kamay nya sa short ko at nakipag unahang mahawakan ang noo'y matigas ko nang sandata. Nagulat pa silang pareho nang mapansing wala akong suot na brief. Bahagyang napaungol pa ang katabi ko nang deretso nyang mahawakan ang ari ko. Habang nangyayari ang lahat ng ito ay masaya at libog na libog namang nanood ang nasa harap namin. Para lubos na masiyahan ay tuluyan nang inilabas ng katabi ko ang ari ko. Ibinaba nya ang short ko hanggang hita at pilit inilabas lahat habang nakahawak pa sya sa puno ng ari ko at buong pagmamalaking iwinawagayway nya sa lalaking nasa harap namin na parang niinggit ito. Itinaas naman ng lalaking nasa likod ko ang suot kong sando. Halos hubarin na nya ito sa sobrang taas.

Di na nakatiis ang isa pang lalaki na nasa harap namin at lumipat sa kanang tabi ko. Bigla nyang hinawakan ang ari ko at nakipag-agawan pa sa isa kong katabi habang ang nasa likod ko ay inaabot din ito at pinipisil pisil. Pilit hinubad ng katabi ko sa kaliwa ang short ko at ng makita ng katabi ko sa kanan ang ginawa nito ay tinulungan nya ito para tuluyan nang mahubad ang suot kong short. Magkatulong na itinaas nila ang paa ko. Naglalala ako baka itakbo nila ang short ko pero dahil sa sobrang libog ay wala na akong pakialam. Naramdaman ko na lang na isinampay nito ang short ko sa armrest ng upuan ko kaya medyo nakahinga ako ng maluwag. Syempre di rin papatalo ang nasa likod ko at pilit hinubad ang suot kong sando. Tinulungan din sya ng katabi ko at lumingon pa ito sa bandang likuran upang makatiyak na di kami nakakatawag ng pansin ng iba.

Hubo't hubad na ako. Natatakot ako na baka biglang may pumasok na gwardya at hulihin ako. Pag nagkataon, lalabas ako sa sinehan papuntang istasyon ng pulis na hubo't hubad. Pero sige pa rin. Di pa rin ako kumontra dahil nasasarapan ako sa ginagawa nila sa akin. Halos mabaliw ang katabi ko sa kaliwa at umuungol ito habang dinidilaan ang buong katawan ko. Samantalang panay naman ang halik sa leeg ko nung nasa likuran ko at patuloy din sa paghimas sa katawan ko. Para silang mga gutom na hayop. Dinidilaan, sinisipsip, kinakagat-kagat ang buo kong katawan. Hinihimas hanggang binti at braso. Nag attempt pang halikan ako ng isa pero di ako pumayag. Wala pang nakakahalik sa akin. At ayoko. Kahit pumapayag akong magpa bj at magpadila sa buong katawan ay di ko pa rin kayang makipaghalikan. Kahit lips to lips lang ay nadidiri ako. At di rin ako pumapayag na magpatira sa pwet. Kahit daliri lang ay nasasaktan ako.

Pinagtigisahan ng dalawang katabi ko ang hita ko. Halos bumukaka na ako ng husto. Medyo naging mapusok ang katabi ko sa kaliwa at pilit inipit nya ng dalawang hita nya ang hita ko at saka isinubo ng buo ang ari ko. Ang katabi ko sa kanan ay sumuot sa ilalim ng hita ko at dinilaan ang bayag ko papuntang pwet. Napaangat ako. Di ko alam kung nasarapan ako o nadiri ng maramdaman ang laway nya sa butas ng aking pwet. Gumalaw ako at pumalag para makabawi ng ayos sa pagkakaupo pero biglang kinuha ng nasa likod ko ang dalawang kamay ko at inilagay ito sa likod ng leeg ko. Mahigpit ang pagkakahawak nya sabay sabing "Cge tirahin nyo na. akong bahala" Kinabahan ako nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. Sya yung lalaki sa cr kanina. Lalo ko itong nakumpirma nang sabihin nya na "pumayag ka na kasi. kanina ka pa nagpapakipot sa cr alam ko namang gustong gusto mo rin." Dahil nakapikit ako kanina at kunyaring natutulog, di ko namalayan na may ilan na rin palang nakalapit at nanonood. Nanonood sa hubad kong katawan habang pinagpapasasaan ng tatlong lalaki. Medyo masakit na ang ari ko dahil madiin ang pagsubo nya sa ari ko at mahigpit itong nilalaro ng isa ko pang katabi. Pati bayag ko ay di nakaligtas. Nasasaktan na ako pero wala naman akong magawa. Naglalapitan na ang ibang tao na kanina lang ay nanonood sa di kalayuan. Narinig ko pa ang isa na nagsabing "wow! ang laki nyan ah! kaya pala kahit tatlo kayo ok lng. malaki ang pagsasaluhan" sabay nagtawanan ang iba pa. Meron ding mga hindi nakatiis at nakihawak sa ari ko. Ang iba pinipisil pisil ito at ang iba naman at hinihila kaya lalo akong nasasaktan. Muling nagsalita ang nasa likod ko at sinabing "cge, pagpyestahan nyo. minsan lang ito. at minsan lang maging ganito ka extreme ang mga experience natin dito sa sinehan. Madalas patago natin to ginagawa." Pagkarinig ng katabi ko, bigla nya uling isinubo ang ari ko at walang tigil na nagtaas baba. Wala syang pakialam kahit ang dami nang nanonood sa amin. Para sa kanila, isa itong live show na minsan lang mangyari sa public place. Meron na ring sumisipsip s magkabilang dibdib ko at dumidila sa hita. Meron ding mga nagsasalitang kamay sa paghawak sa bayag ko.

Ilang minuto na rin kami sa ganong tagpo at natatakot na ako na baka biglang may makahuli sa amin kaya't kahit kinakabahan ay pilit kong binuhay ang libog at init na nararamdaman ko para labasan na ako. Nasasaktan na rin ako sa ginagawa nila. Para akong binubugbog. Pero sa kabila nun, wala akong pintas na naririnig. Lahat sila ay puno ng paghanga sa katawan ko. May nagsasabing ang flawless ko daw. Meron din nagsasabing ang lambot daw ng mga kamay ko na di pangkaraniwan sa isang lalaki. Marahil ang mga paghangang ito ang hinahanap hanap ko dito sa sinehan na di no nakukuha sa mga taong araw araw kong nakakasama maging sa katrabaho man o sa kaibigan.

Sandali na lang at ramdam ko nang malapit na akong labasan. Kahit nasasaktan na ako ay di ko maitatangging mas nananaig ang sarap na nararamdaman ko. Ang mga kamay na nagsasalitan sa paghimas sa akin. Ang mga dila na kumikiliti hanggang sa kasulok sulukan ng katawan ko. Ang mainit na bibig na nagpapalitan sa ari ko. At ang mga daliring kanina pa nagpupumilit pumasok sa masikip na butas ng pwet ko. Ilang pagbaba taas pa ng ulo ng katabi ko at tuluyan na akong nilabasan. Tumigil ang lalaki sa pagbaba taas ng ulo nya matapos nyang maramdaman ang talsik ng katas ko sa loob ng bibig nya. Hanggang hindi tumitigil sa pagpitik ang ari ko ay di sya gumagalaw. nilunok nyang lahat ang katas ko. Pagalis nya sa pagkakasubo ang ari ko ay nagpunas ito ng bibig at kamay. pinunasan din nya ang ari ko. Pati bayag at ilalim nito hanggang sa pwet. Pati ang dibdib ko na kanina pa pinag papasasaan ng dalawang lalaki na kahit nilabasan na ako ay di pa rin tumitigil. Tinapik nya ito. Hudyat na tapos na ang liveshow. Pilit naman ako kumawala sa mahigpit na pagkakahawak sa akin ng lalaki sa likuran ko. Ayaw nya pa sana akong bitiwan pero nagsalita ang katabi ko at sinabing tapos na. Nang makawala ay agad kong hinanap ang sando ko at iniabot ito ng isa pang lalaki mula sa likuran. Isinuot ko ito agad pati ang short ko. Matapos mag-ayos ng konti at akma na akong tatayo nang pigilin ako ng isang lalaki at sinabing isa pa daw. Enjoy na enjoy daw sila sa liveshow ko at halos lahat daw sila ay gusto akong matikman. Pero ayoko na. Napagod ako sa ginawa nila sa akin. Ngayon lang ako pinagsaluhan ng sa tantya ko ay lima o higit pang lalaki. Hindi ko mabilang ang mga kamay na nakikipagunahan kanina na nagnanais na mahawakan man lang ang malaki kong sandata.

Pagtayo ko ay walang lingon likod na dumertso ako palabas ng sinehan hanggang makarating sa sakayan. Habang nagaabang nakita ko na may mga sumunod sa akin. Bago pa sila nakalapit ay nagmadali akong sumakay sa jeep na huminto sa harap ko. Ni hindi ko alam kung anong byahe ng jeep na nasakyan ko. Basta gusto ko lang makaalis agad sa lugar na iyon para di na nila ako masundan.

Wakas.

Kidnap My Heart part 2

by: Vic Anthony Sunga
“Bakit ba siya nagpaiwan? Sino nang magbabantay sa kanya? Tsk, baka dahil sa Girlfriend nya kaya sya nagpaiwan.” Sabi ko sa sarili ko. Mas gumulo pa ang isipan ko parang sasabog ang utak ko, kaya I excused myself from our adviser at pumunta ako sa CR. Nag kulong ako sa isang cubicle sa pinaka dulo, di ko alam nag gagawin, natutuwa ako kasi bumalik na si Adrian, pero di mawala sa isip ko na, alam na nya na gusto ko sya, wala akong mukhang maiharap sa kanya. Di ko namalayan ang oras quarter to 12 na pala. Bago pa ako makalabas sa cubicle kasi nakakaramdam na rin ako ng gutom, nang may narinig akong kumpulan na tao na papasok sa CR. “Uy pare, aalis na pala kayo papuntang Canada, bat nagpaiwan ka pa?” sabi ng hindi masyadong pamilya na boses. Sa loob-loob ko alam ko kung sino ang kausap nya, si Adrian, hinintay ko ang sagot nya medyo mtgal bago nka sagot si Adrian. “Dahil sa love pare, kasi parang di ko kaya malayo sa kanya”. Nang marinig ko iyon parang gumuho ang mundo ko, feeling ko babagsak ako pero hindi ko nman maigalaw ang katawan ko. “Wala ka namang girlfriend dba? O bka meron ka at di mo lang sinasabi?”, tanong ng kausap ni Adrian sa kanya. “Wag ka na nga pre, matuwa ka na lng at di ka nawalan ng bestfriend ditto sa school, bilisan mo na ang pag-ihi dyan at malapit nang mag lunch break”, tugon ni Adrian sa kausap nya. Nakalabas na ang dalawa ay parang wala parin ako sa sarili ko, pilit kong lumabas pero parang ayaw ng katawan ko. Nag ring na ang bell hudyat na lunch break na, dun lang ako bumalik sa katinuan, dali-dali akong lumabas at nagtungo sa room. Hinihitnay na pala nila ako, at inabot sa akin ang bag. “Oh san ka ba galing? Bat mukha kang pinagsakluban ng langit at lupa? Dapat nga masaya ka kasi andito na si Adrian ulit”, tanong ni Gino. “Oo nga”, gatong pa ng ibang mga kaibigan ko. “Sus, nde ah masaya nga ako oh”, sabay unat ng bibig ko sa isang smiley shape. “Haha, oo na lang, para mawala yang lungkot mo ikain na lang natin yan, halina kayo sa canteen at baka magkaubusan na naman ng mga pwesto”, pag nayaya ni Cris sa amin.

Natapos na lunch, ang klase sa hapon, pilit kong chinicheer-up ang sarili ko. Tama sila dapat nga masaya ako kasi andyan na si Adrian ulit, ano naman ngayon kung alam na nya, sa kita ko naman wala syang paki alam, di naman sya galit sakin. Papalabas na kami ng room ng mga barkada ko nang inapproach kami ng bestfriend ni Adrian, si Dereck, sya pla yung kausap ni Adrian kasi nabosesan ko. “Uy, punta daw kayo mamaya sa bahay ni Adrian, magpapa celebrate sya kasi pinayagan syang manatili dito. Pinapasabi nya kasi nauna na sya at mag aayos pa sya dun. Susunod na nga ako pagkatapos kong sabihin ito sa inyo”, sabi ni Dereck. “Don’t worry imbitado lahat ng klase, nasabihan ko na sila kanina”, pahabol nya. “Cgeh2, maasahan nyo kami, dba guys?”, sagot ni Elton na parang sure na sure talaga. “Yes, oh ikaw Carlo dapat present ka tlgah, di bale susunduin ka naming para sugurado”, dagdag pa ni Gino.

Nakauwi na ako sa bahay, feel ko ulit yung lungkot na di ko maipaliwanag.” Pupunta ba ako kina Adrian? Nakakahiya naman ata, isa pa baka andun lang yung babaeng dahilan ng di nya pag alis”, mga tanong ko sa aking sarili. Nagising na lng ako sa ingay ng doorbell, nakatulog pala ako sa kakaisip. “Hoy Carlo, san ka na ba?”, sigaw ni Gino na mukhang inip na. Dali-dali akong bumaba para pagbuksan sya ng pinto. “OMG! Ano yan di ka pa bihis?”, gulat nyang tanong. “Nakatulog ako eh, di na siguro ako pupunta”, sabi ko sa kanya. “Anong hindi? Minsan lang to mangyari, ayaw mo pa nun makikita mo na ang loob ng bahay ng pinakamamahal mo?”, sagot nya na may halong tawa. “Anong nakakatawa? Seryoso ako, ayokong pumunta”, galit kong sagot. “Hay naku! Kung ayaw mong pumunta, kalimutan mo nang may friend ka na ang pangalan ay Gino!”, pananakot nya na sa tingin ko parang seryoso. “Grrr. Fine, pero sandali lang tayo dun ah?”, sagot kong napilitan. Yun nga, nag bihis na ako at umalis na kami. Dala ni Gino ang kotse ng tatay nya, medyo malapit lng pla yung bahay ni Adrian nasa kabilang subdivision lang.

“Oh, andito na tayo”, sabi ni Gino. Malaki ang bahay nila, pinababa nya ako ng kotse sabi nya maghintay lang daw ako kasi susunduin nya pa yung iba naming friends, aayaw sana ako pero kumaripas na ng takbo yung kotse kaya wala na akong nagawa, ayokong pumasok sa loob, sa labas lang ako ng gate nag hintay, ilang minute na akong naghihintay, masakit na yung paa at balakang ko sa kakatayo kaya nag doorbell na lng ako. Ilang sandali pa may nagbukas ng pinto, kita ko si Adrian, ang gwapo nya sa board short nya at sa sando nyang puti. “Sya lang ba ang tao? Saan yung iba?”, pag-aalala kong tanong sa sarili. Kinabahan ako ng todo, ano ba to parang di ko kaya. Papalapit na sya at wala akong magawa. Binuksan na nya ang gate at pinapasok ako. “Uy Carlo, bat ikaw lang? San sila?”, bungad ni Adrian sa akin. Di ako maka salita, nakasagot man ako pero pa utal-utal. Sinabi kong may sinundo lang si Gino at paparating na, at nakiusap ako if pwede ba akong mag stay sa terrace nila, masakit na kasi ang paa ko kakatayo sa kakahintay. “ Sus, bat pa sa terrace eh pwede naman sa loob, andun sila sa loob kumakain, pasok ka na at medyo malamig dito”, paanyaya ni Adrian sa akin. So wala akong nagawa kundi pumasok na lang, kahit na parang sasabog na puso ko sa kaba.

Tanging tunog ng pinto ang narinig ko nung nakapasok na kami sa loob ng bahay, ang una kong napansin eh yung interior ng bahay, ang ganda. Pero huli ko nang namalayan na walang tao. “Huh? Saan yung iba? Sabi ni Adrian andito lang sila”, pagtataka kong tanong sa aking sarili. Nagulat akong may humawak ng kaliwang kamay ko. “Ang lamig ah, kinakabahan ka ba?”, ang nakakagulat na tanong nya. Naguguluhan ako, surprised, di ko maipaliwanag, “Bakit walang tao? Bakit nya hawak hawak ang kamay ko?”, tanong ko sa sarili ko. Hinila ako ni Adrian papunta sa kanya, ngayon nkayapos na sya sa akin. Ramdam ko ang init ng katawan nya. Kinakabahan ako pero nangibabaw ang tuwa na kinikilig. “Bakit? Bakit?” ang tanging tanong ko sa sarili ko. “Carlo, bat ka ba malungkot? Kung malungkot ka malungkot rin ako. Kaya tama na, okay?”ani ni Adrian. Wala nang kalagyan ang kaba ko at parang na overdose na ako dito at nawala yung hiya ko, inangat ko yung ulo ko at nakita ko ang maamo nyang mukha na nakatitig sa akin. Kita ko yung sinseridad sa mata nya. “Nalungkot ako kasi di ka naging masaya nung sinabi ni ma’am na mag-istay na ako, di mo ba alam na ikaw ang dahilan bakit ako nagpaiwan? Ha?”, ang nakakagulat nyang rebelasyon. Parang gusto kong maiyak sa tuwa na hindi ko maipaliwanag, ginantihan ko na lng sya ng yakap, hinahagod ko ang likod nya na parang kinakalma sya. “Bat di ka magsalita? Simula pa nung first year tayo alam ko na may gusto ka sakin, alam ko ring tinitignan mo ko parati. Noon parang naiilang ako, pero kalaunan okay lang at nagugustuhan ko. May kakaiba akong nararamdan sa iyo Carlo! Kaya nga pinakausapan ko ang classmates at barkada mo na isetup tayo ngayon”, dagdag pa nya. Luminaw na sa akin ang lahat at di ko mapigilan ang mapaiyak. Hinawakan nya ang mukha ko at pinahid nya papalayo ang luha ko at sa di inaasahan, naramdaman kong dumampi ang labi nya sa noo ko. Nagulat ako, “Adrian…”, ang tangi kong nasabi. “Shhh…”, tahan na. Bumaba sa ilong yung halik nya at ang pinaka aasam ko, naglapat yung labi namin. Parang teleserye na huminto yung oras na tlgang gugustuhin mong wag nang matapos pa.

To be continued.

Sa cr hanggang sa sinehan

Rush hour. After office dali-dali akong sumakay ng fx papunta sa destinasyon ko... Sinehan. Matagal na kong di nakapag relax at ito ang naisip kong paraan. Dyahe naman kasi pumunta sa park mag-isa at lalong dyahe pumunta sa resort ng walang kasama. Samantalang dito sa sinehan, kahit ako lang pwedeng pwede. makakaidlip pa ako pag medyo boring na ang palabas.

Nasa may gitna ako ng fx at may katabi akong mag-ina. Iyak pa ng iyak ang batang sa tingin ko ay nasa apat na taong gulang pa lang. Medyo naiirita na ako sa ingay ng bata kaya nakinig na lang ako ng music mula sa mp3 player ko kahit may sariling tugtog ang fx. Iniisip ko kung saan ako manonood. Since byaheng pa quiapo ang sinakyan ko, naisip ko, dun na lang ako maghahanap pag nakarating na ako.
Nasa ganoon akong katayuan nang biglang sumuka ang batang karga ng nanay nya na nasa tabi ko. Bad trip! mula dibdib ng suot kong t-shirt hanggang hita ng pantalon ko. At dahil puro gatas lang ang inilabas ng bata, pati sa brief, ramdam kong tumagos ang suka nya.

Di magkamayaw ang nanay sa paghingi ng sorry. binigyan pa ako ng towel para ipampunas pero sa dami ng naisuka ng bata, di talaga uubra. Halos gusto kong ishoot sa bintana ang bata kasama ang nanay sa sobrang inis ko. Pero ano pang magagawa ko, nangyari na ang pinaka masamang experience na maituturing ko sa buong buhay ko. Oa pakinggan pero wala pa naman akong ibang unforgettable experience maliban dito.

Buti na lang at may dala akong short at sando na ginagamit ko pag niyayaya ako ng mga katropa kong sumama sa kanila sa gym. Nagkataon lang na nacancel ang plano nung araw na yun dahil biglang nag overtime sa trabaho ang isa kong katropa kaya naisip namin na wag nang tumuloy. Ilang minuto pa akong naghintay hanggang makarating na ako ng quiapo. Inisip ko kaagad kung saan may public cr para makapagpalit na ako ng damit. Alam ko na, sa underpass sa may simbahan. may cr dun.

May ilang tao din ang nandun pagpasok ko. dumeretso ako sa cubicle pero nakapadlock ang dalawa. ang isa naman may tao. Wala ang tagalinis para pabuksan ko sana. No choice. Pumunta ko sa may lababo at dun ako nagbihis hinubad ko agad ang tshirt ko. Nakita ko mula sa salamin ang isang lalaking umiihi na tumingin bigla sakin. Nahiya ako. Pero mas nanaig ang pandidiri na kanina ko pa tinitiis. Sunod na hinubad ko ang pantalon ko. Ramdam ko na namumula na ako sa hiya dahil hindi naman ako sanay na naghuhubad sa public place lalo na sa public cr kahit na puro lalaki lang kami dito. (o... mga lalaki nga ba? hehehe). Pansin ko na apat na silang kanina pa nananalamin at dumagdag pa ang isa na kapapasok lang. Nakadagdag pa sa hiya kong magpakita ng katawan ang kulay ko na maputi at mamula mula. May lahi kasi akong chinese. Hindi rin naman pahuhuli ang hubog ng katawan ko dahil nga regular akong naggi-gym. Dagdag pa dito ang height kong 5"9' at tsinito kong mata. Medyo takaw tingin at di nman ako
ganon ka confidence.

Bahagya kong hinugasan ang dibdib ko pati sa hita para mawala ang amoy ng gatas at suka na kanina ko pa pinandidirihan. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil sa kaba na baka may biglang pumasok na pulis at hulihin ako sa kasong public scandal o di kaya ay sa dahilang nakakatawag na ako ng atensyon ng mga nasa loob ng cr na halata namang gustong gusto nila ang nakikita. Para kasi akong nangaakit sa sino man sa kanila na gusto akong tikman. Medyo nalilibugan na rin ako
sa tagpong iyon. Naisip ko tuloy na baka bigla na lang nila akong kuyugin habang nakahubad ako at hipuan sa iba't ibang parte ng katawan ko hanggang sa mahawakn nila ang kanina pa nila tinitingnan... ang medyo lumalaking bukol sa harap ko.

Napansin ko ang isang lalaki ang unti unting lumalapit sakin habang kunwaring nananalamin pa rin. May iba namang panay ang sipol o kunwaring inuubo o gumagawa ng kung ano anong ingay para mapansin. Patuloy akong naghuhugas ng dibdib at hita na para bang walang nakatingin sa kin. Pilit kong nilalabanan ang init na nararamdaman ko dahil naka brief lang ako at bakat na bakat dito kung patuloy akong titigasan. Maya maya, may biglang nagsalita sa likuran ko ng "tirahin na yan! kanina pa nakahain oh."

Sa takot na bigla nila akong kuyugin. mabilis kong kinuha ang towel sa bag at nagpunas. Kasabay kong inilabas ang short at sando na isusuot ko. Habang nagpupunas ay di ko namalayan ang katabi ko na biglang hinawakan ang harap ko. Nagulat ako pero di ako nagpahalata at tiningnan ko sya ng diretso bilang pahiwatig na wag nya nang ulitin kahit sa totoo lang ay nagiinit na ako sa tagpong yon. Lumapit pa sya lalo at inulit ang panghihipo. Mula sa likuran ko ay biglang may humila pababa ng brief ko at tumambad sa kanila ang aking sandata. At ang lalaking yon din ay biglang yumakap sakin mula sa likod. hawak nya ang dibdib ko sa isang kamay at ang isa naman at bumaba papunta sa aking sandata. Pilit akong kumakawala dahil baka may biglang pumasok at ipahuli kami sa gwardya. Pero malakas sya at mahigpit ang pagkakayakap. Napalitan ng takot ang init na nararamdaman ko lalo na ng sabihin nya na "ano pang hinihintay nyo? tirahin nyo na!"

Lumapit ang lalaking naunang naghipo sakin at pilit na hinubad ang brief ko. Nagtagumpay naman sya dahil tumulong ang isa pa para hawakan ako sa paa. Hinahalikan ako sa batok at balikat ng lalaking nakayakap sakin at ang nakahawak sa paa ko kanina ay sinisipsip ang dibdib ko. Habang deretsong naisubo ng isa pa ang sandata ko ng buong buo. Di ko alam kung paano ako kakawala sa kanila. Tatlong lalaki ang humahawak sa akin at hindi sila halatang mga bading. Ang laki pa nila. Habang pilit akong kumakawala ay may lumapit pang isa at nilaro laro ang bayag habang subosubo ang ari ko ng isa pa. Hindi ko alam kung paano ako aalis sa ganoong sitwasyon ng hindi ako magmumukang kahiya hiya. Hubo't hubad ako sa isang public cr habang apat na lalaki ang nananamantala sa akin. Parang isang m2m video ang eksena. Di naman ako makasigaw dahil ayokong makatawag ng atensyon ng mga nasa labas. Pagkakaguluhan kaming tiyak. Maya maya ay may sumenyas na lalaki tanda na may paparating. Nagsilbi palang lookout ang isa pang lalaki. Nang makahanap ng tyempo, mabilis kong kinuha ang bag at mga damit ko at tumakbo sa isang sulok ng cr at dali daling nagbihis. Pinasok ng pilit ang iba pang mga damit sa bag at nagmadaling umalis. Di ko
alam kung gaano kabilis akong nakapagbihis pero ang alam ko bago nakapasok ung paparating eh bihis na ko.

Mabilis akong naglalakad sa labas para di ako masundan ng may naramdaman akong kakaiba. Parang mahangin masyado ah. Huh! nakalimutan kong kunin at isuot ang brief ko!

Itutuloy...

Kidnap My Heart

Ako nga pala si Carlo, 16 years old, 4th year high school sa isang all boy school. Medyo malamya akong kumilos kaya naman tinutukso akong binabae daw. Pero di ko na lng pinapansin, kasi pag nag react ka mas lalaki pa ang issue at masasabi pa nilang guilty ka. Hindi ko nman makkaila na nagkakagusto ako sa kapwa ko lalaki pero pinipigilan ko ang sarili ko kasi sabi nila nagugulahan pa daw ako kung ano nga ba ako. Pero magbabago pala ang lahat dahil sa isang tao.

Malapit na Graduation, kaya nga tambak ang mga requirements at projects, running for honors pa naman ako. February na noon at kapag valentines day ay foundation day naman namin at open for outsiders kapag ganun. Sa araw ding yun, nagtayo kami ng booth ng mga friends ko, kasi saying naman, may extra points kasi pag nag participate ka to any activity, eh kesa ba naman sa sports ako sumali, eh wala akong talent dun, so booth making na lang. Marriage booth ang tinayo naming kasi alam naming na maraming mga babae at mga mag syota ang pupunta. Isa sa mga dinadagsa ang booth naming, may mga pares na okay lang, at yung iba pa ayaw-ayaw pa. Medyo kumukonti naring ang mga tao, kaya ayun nakatunganga na lang ako. Sa gulat ko na may biglang nag piring ng mga mata ko at dinala ako sa kung saan. Sa isip ko, “Blind date kaya ito? Eh, sino ba naman ang ipapares sakin?”

Ilang minute nang lumipas at medyo sumakit na ang aking mata kaya tinanggal ko na ang aking piring. Mali pala ako sa aking hinala, nasa kidnap for ransom pala ako. Pinagkaisahan pala ako ng mga kaibigan ko, nasa labas sila naghihintay. “Humanda kayo pag nakalabas ako dito!”, pasigaw kong sabi sa kanila.

Friends ko na sila since first year pa. May mga halata meron din naming kagaya ko na malamya lang. Pwede naman akong makalabas kung gugustuhin ko, pwede ko namang bayaran ang sariling ransome para sakin. Pero sa isip-isip ko baka may tutubos para sakin, pero sino? Tanong ko sa sarili ko. Malapit nang mag dilim kaya sinuyo ko na ang nagbabantay, “Uy! Palabasin mo na ako dito, wala rin namang tutubos sakin, at isa pa malapit narin namang matapos ang event”, pakiusap ko. “Edi bayaran mo sarili mong ransome”, sagot nya. Wala na akong magagawa kaya babayaran ko na lang ang sarili ko, pero bago ko pa madukot ang wallet ko eh biglang bumukas yung pinto, akala ko tinubos na ako ng mga kaibigan ko, yun pala may bagong kinidnap. Di ko mamukhaan kung sino kasi against the light at madilim pa sa loob. Isang pamilyar na boses ang umalingawngaw sa aking tenga, “Uy! Carlo ikaw pala yan.” Sabi ng pamilyar na boses. Kaya nilapitan ko sya, sa gulat ko si Adrian pala. Classmate ko rin sya since first year pa, pero hindi kami close. “Uy! Adrian ikaw pala, na kidnap ka rin pala?” tugon ko sabay tawa. “Oo nga eh, di ko nga alam kung sino nagpakidnap sakin” sabi nya. “Ako nga rin eh, kanina pa ako wala paring tumutubos sa akin” tugon ko. Bago pa sya mka sagot eh bumukas ulti yung pinto. “Adrian, may tumubos na sayo, mga kaibigan mo”, ani ng nagabababantay. “Yes!”, ang tanging nasabi ni Adrian dahil sa tuwa, di na nga nya nagawang magpaalam. “Sa akin may tumubos na ba?”, tanong ko sa nagbabantay. “Wala pa eh”, sagot nya. Medyo nalungkot at natameme, feeling ko parang mag isa na lang ako sa mundo. Nasa kalagitnaan ako ng pagsesenti nang binasag ulit ng tiga bantay yung katahimikan. “Carlo, tubos ka na!” sigaw nung tiga bantay. Pagkalabas na pagkalabas ko tinanong ko yung bantay kung sino tumubos sa akin, “Yun oh.”, sabi ng bantay sabay turo kay Adrian, sa di kalayuan na papalakad papalayo sa amin.

First year pa lang pansin ko na si Adrian, di naman maipagkakaila na may itsura si Adrian, kaso nga lang suplado. Sa simula pa lang may gusto na ako kay Adrian, hanggang lumipas ang tatlong taon at 4th year na kami, wala pa rin nakaka alam na may gusto ako sa kanya, hanggang sa simpleng pa tingin-tingin lang ako sa kanya.

“Adrian!”, pasigaw kong tawag sa kanya. Lumingon sya at smile lang ang ginanti. Parang nawala ako sa sarili dahil sa ngiting iyon. Nabalik lang ako sa katinuan nung tinapik ako ni Cris sa balikat, isa sa mga kaibigan ko na nagpa kidnap for ransom sa akin. Ginantihan ko rin sya ng tapik na mas malakas sabay sabing, “Gago kayo ah! Saan yung iba? Bat ikaw lang?”, tanong ko. “Sila? Ayun nasa booth nililigpit yung mga gamit”, sagot nya. Nang makarating kami sa booth, wala na sila, yun pala umuwi na. kaya umuwi na rin kami ni Cris.

Pagkauwi ko ng bahay, di parin mawala sa isip ko ang ngiting iyon ni Adrian at ang mga tanong, “Bakit kaya ako tinubos ni Adrian?”, at yung na ang kinatulugan ko. Kinabukasan, excited akong pumasok, excited kasi mabibikwasan ko ang mga pasaway kong mga kaibigan at syempre makikita ko is Adrian. Nang makarating ako sa school deretso agad ako sa room.

“Ano, okay ba yung plano natin kahapon? Napagsama natin sina Carlo at Adrian.”, sabi ni Gino, isa sa mga kaigan ko. Dinig ko iyon sa may labas ng room kasi patago akong papasok habang minamasdan sila galing sa labas. “Paano? Paano nila nalaman na may gusto ako kay Adrian?”, tanong ko sa aking sarili. Kaya dali-dali akong pumasok at pinagbabatukan sila, di rin naman sila gumanti at sa halip, tumawa na lang. “Oh, musta ang pagiging Hostage? Nag enjoy ka ba?” tanong ni Cris. “Naman, nag enjoy yan.”, gatong pa ni Gino. “Kung sya nag enjoy, tayo rin nag enjoy. Haha”, pahabol ni Elton, isa pa sa kaibigan ko. “Enjoy? Sinong mag eenjoy kung makulong ka ng ilang oras?”, sagot ko. “Sus, kunwari ka pa! Alam na naming, noon pa!” pagkumpronta ni Gino. “Anong alam nyo na?” kaila ko. “Hay naku! Kahit nung first year pa tayo pansin na naming, kung hindi mo sya gusto, magagawa mo bang matitigan sya ng matagal at naka ngiti ka pa?” pang-iinis ni Elton. “Tumahimik nga kayo! Di naman yan totoo!” kaila ko ulit. “Sus! Kahit ikaila mo man yan, alam na naman ni Adrian na gusto mo sya. Haha” pambabara ni Cris. Nagitla ako at natulala. “Ha? Alam na nya? Bakit!? Kailan pa?”, tanong ko sa sarili ko. Nabasag lang yung katahimikan ng dumating na ang teacher sa first subject. Wala parin ako sa sarili habang silang mga kaibigan ko parang baliw sa kakangisi at kakatawa.

Habang may klase wala ako sa sarili, puno ako ng mga katanungan sa isip ko. Natigil lang yung nung tinawag ako ng teacher ko, “Mr. Cruz, is there any problem? You seems like you’re not in your self today.” Tanong ng aking teacher. “Sorry, ma’am, I’m just sleepy.”, palusot ko. Malapit nang matapos ang araw ko nang mapansin ko na walang Adrian na sumulpot ngayong araw. Nalungkot ako pero sa isip ko, okay lang siguro may practice lang at bukas andyan na sya. Pero kinabukasan at sa sunod pang mga kinabukasan eh wala pa ring Adrian na nakikita.

“Alam naming malungkot ka kasi wala si Adrian ngayong mga nakalipas na mga araw.”, bungad ni Gino. “Adrian na naman?”, kaila ko. “Sus friend! No need to deny na. Okay lang yan.”, dagdag pa ni Elton. Di ko na napigil ang aking sarili at wala na kong nagawa kundi ang maiyak. Hindi ko alam kung bakit, siguro dahil sa pagkakamiss ko kay Adrian dagdagan pa ng nakahanap ako ng karamay sa nararamdaman ko na nakakaintindi at malalabasan ko ng hinain. “Sige lang friend, iiyak mo lang yan”, sabi ni Elton habang hinahagod ang likod ko habang nakasandal ako sa balikat nya. “Bakit nga kaya wala si Adrian? May sakit ba sya? Aalis ba sya kasi nalaman nyang may gusto ako sa kanya?”, tanong ko sa kanila. “Yang ang di naming alam friend.”, sagot ni Gino. Wala na rin akong magawa kundi humagulgol na lng.

Makalipas ang isang lingo simula nung nag foundation day, wala pa ring Adrian na nagpakita, medyo nasanay na pero hindi pa rin nawawala ang katanungan na kung asan sya. Nang marinig ko ulit ang isang pamilyar na boses, “Excuse me, padaan.” Sa may pintuan kasi ako nakatunganga. Biglang bumalik ang aking diwa. Alam ko kung kaninong boses yun, kaya hinanap ko kung saan nanggagaling ang boses. Sa gulat ko, si Adrian! “Padaan ha”, sabi ni Adrian sabay ngiti sa akin.

“Class, siguro nagtataka kayo bakit nawala si Adrian ng mahigit isang lingo, kasi dapat mag mamigrate na sila sa Canada ng family nya, pero mas pinili nya ang magpaiwan.”, paliwanag ng adviser naming. “Ha? Bat nagpaiwan sya?”, tanong ko sa sarili ko.

Joel's story

Bata palang ako nakagisnan kona ang inyong programa sa TV. Isa po ako sa mga libo libong taga hanga ng inyong programa at nangangarap na sana maipalabas din ang kwento ng buhay ko. Matagal ko na pong gustong sumulat sa inyong programa para maibahagi din ang kwento ng buhay ko sa inyong mga taga subaybay at maisakatuparan ang aking pangarap na maipalabas din sa TV. At umaasa po ako na inyong mabigyang pansin ang liham kong ito.

Ako po si Joel G. Golimlim, tubong Bicol mula sa probensya ng Sorsogon bayan ng Bulan. Isinilang po ako noong June 4, 1984. Pangatlo sa anim na magkakapatid. pinalad na makatapos ng pag-aaral sa kolehiyo at nag karoon din ng magandang trabaho.
Simula pag kabata wala akong ibang pinangarap sa buhay kundi ang maging isang artista balang araw at hanggang ngayon hindi parin eto nawawala sa isipan ko at kahit nawawalan nadin ng pag asa ay nagbabakasakali padin.

Lumaki ako na may takot sa Dios at mulat ang aking isipan sa pagiging maka Dios.Bata palang ako ito na ang aking nakagisnan. masasabi kong maganda naman ang pag papalaki sa amin ng aming mga magulang. Mahirap lang kami pero nung kami'y mga bata pa ay meron din kaming tagapag ala sa amin na parang yaya nadin namin at katulong sa bahay kahit hindi mansyon ang aming bahay at kahit mahirap ngalang. natatandaan ko bago ako mag tapos ng elementary ay naging maganda ang takbo ng aming pamilya at hindi pa gaano kalala ang problima. naging maranya din ang aming buhay noong kami mga bata pa. nasusunod kong anu gusto nabibili ang gustong kainin at magagandang damit. at tuwing sasapit ang linggo sabay sabay kami kong mag simba sa ibat-ibang bayan ng Sorsogon. sa tuwing kami ay papasok sa school sabay sabay at kami ay hinahatid ng aking ina at sa oras ng reses xa ay nakaabang na sa may tindahan para maibigay sa amin ang aming baon. masarap na mamon at juice. maganda ang pag aaruga sa amin ng aking ina. kahit hindi man kami mayaman naranasan namin ang maging marangya sa buhay ng mga panahong iyon. Sakitin din ako ng bata pa ako at ang tanging makakapag pagaling lamang sa akin ay ang mag simba sa simbahan. nung ako ay magtapos ng grade 1 naalala ko may lagnat ako nun kahit umaakyat sa stage para tangapin ang aking honor bilang 5th honor ay nilalagnat ako. pakatapos ng araw na yun lumabas kami ng maynila ni mama kaming dalawa lng para mag simba dahil sa may sakit ako at ang gusto ko lng noon ay ang mag simba duon. pagdating namin ng maynila pag baba palang sa Bus ay masigla na ang katawan ko. Tumira kami sa Novaliches dun ko nakilala ang aking naging nanay at tatay din na kaibigan ni mama at kasama sa kanilang samahan sa pagiging devoto din sa ating panginoon. hanggang sa nag desisyon na din na duna ko mag patuloy ng pag aaral. sa maynila ako nag grade 2. sa loob ng isang taon ko din sa maynila ay naging maganda rin ang takbo ng buhay ko pero may mga panahon din na nagkakasakit padin ako. Dun ko rin naransan na merong service papuntang school. gigising ng maaga dahil darating ang service school bago mag 5am. ung baon ko kanin at masarap na ulam at ang nag aasikaso ay ung naging nanay nanayan ko dahil bumalik din ang aking ina sa Bicol at ako lng mag isa sa maynila. matapos ang aking isang taon na pag aaral sa maynila umuwi ako ng Bicol at dun ko tinapos ang aking pag aaral sa elementary. habang ako ay lumalaki at nag kakaisip dito kona nakikita ang reality ng aming buhay na minsan may mga pag kakaroon din ng gulo sa aking mga magulang. bata palang ako nasanay nadin akong tumulong sa mga gawaing bahay. minsan nagtatampo din ako dahil ung aming panganay na kuya ko ay hindi nakakatulong sa mga gawaing bahay na dapat sya ang gumagawa. Yong kuya at ate ko napag aral sila sa isang private school sa high school. pilit na tinataguyod sila ng aming magulang lalo na ng aking ina. dumarating din sa point na si kuya ay walang gana sa pag aaral at si mama ay pilit na pinapapasok si kuya. hanggang sa makatapos si kuya sa High school. at pakalipas lang ng ilang buwan pumunta ng maynila para mag trabaho hindi narin sya nag aral ng college. may pag tatampo ako sa kanya dahila sa kabila ng lahat pag papaaral sa kanya hindi nya tinupad ang kanyang sinabi na tutulungan nya kami. hindi rin kami nag karoong ng magandang bonding bilang magkakapatid. Unti unti narin nag kakaroon ng hindi magandang takbo ng aming pamilya. palagi nalang nag aaway si mama at papa dahil ang issue ay hindi binibigay ni papa ang kanyang kinikita dahil pilit na kinukuha sa kanya ng kanyang mga lkapatid at resebo nalang ang napupunta kay mama. dahil ang aking ama dina ay walang sariling desisyon sa buhay. kong anu ang sabihin ng kanyang mga kapatid yun ang kanyang sinusunod at ginagawa. kaya madalas din nag babangayan ang aking magulang. mabait c papa un nga lang sa sobrang bait walang sariling disisyon sa buhay. wala rin syang bisyo sa buhay. nakatapos ako ng elementary at pinalad din na maging schoolar ni mayor pag sapit ko ng high school. dahil sa ginawa kong kabutihan sa aming bayan ang pagiging isang modelo ng kabataan sa aming bayan para sa kanyang programang pangkalinisan. nangyari yun nung grade 5 ako pauwi sa aming tahanan. at habang naglalakad ako pauwi sa amin ay may nakita akong isang plastic ng junkfood na naka kalat sa kalye at iyon ay pinulot ko at nilagay sa basurahan, lingid sa aking kaalaman ay may isang guro na nakakita sa akin ng ginawa ko un at pinag alam nya kay mayor. at sinabihan din ako ng guro ko na sa darating na graduation ng mga grade 6 ay mag attend daw ako. at dun binigay sa akin ang award bilang modelo ng kabataan at inalok ako na sya na ang sasagot sa pag aaral ko. kya wlang masyadong ginastos sa akin ang aking mga magulang kundi pambaon lng sa araw araw. masarap sa pakiramdam ko nung mga panahon un dahil naging usap usapan ako sa aming bayan dahil sa award na binigay ni mayor at masaya din maipagmalaki ang aking plaque na natangap at maipakita sa mga tao. Naging sakristan din ako sa aming simbahan at dito rin nag simula ang mga kapilyuhan na ginagawa namin ng aking mga kasamahan sa simbahan dahil napasabay nadin sa mga kapilyuhan ng iba. na kami ay nangungupit sa collection ng simbahan, kinakain ung mga offer na pagkain na walang pahintulot at kami ay masaya dun sa aming mga kalokohan. nasilaw ako sa pera dahil nabibili ko kong anu ang gusto ko na hindi narin naibibigay ng magulang ko. kaya nung mag high school ako sa ede kong 13 years old ay namasukan na ako bilang waiter sa isang restaurant sa amin at sa ilang beer house dun sa amin. simula ng akoy matutung kumita natutu akong maging independent sa aking sarili na kong anu ang gusto ko ay makukuha kona at hindi na aasa sa magulang. dun din nag simula na sa murang edad ko ay nakatikim na ako ng alak at sigarilyo at ang maging isang parang bogaw na nakikipag deal sa mga customer kong gusto nila ng mga babae na pwede nilang ma etable. sa pamamagitan nun kumikita ako dahil sa kanilang mga tep na binibigay at ung kunting porsyento sa mga ladies dringks na iniinum ng mga hostes. ok lng din naman sa magulang ko na akoy ay nagtratrabaho na sa ganoong trabaho pero hindi naman nila alam if anu ung mga ginagawa ko dun. at nung mga panahon din un palagi nalng magulo sa aming bahay minsan nakakahiya na sa mga kapit bahay dahil pag nag aaway ang magulang ko si mama ay laging sumisigay sa aming bahay dahil sa galit kay papa at madalas din na kong may mga kalat sa bahay na itatapon ni mama sa labas ng bahay kong anu man ang kanyang madampot. lumalaki ako at nag kakaisip na un ang aking nakikita sa kanila. at minsan pa sa pag sapit ng gabi sa pag tulog lingid sa kaalaman nila na gising ako at naririnig ang kanilang pag tatalo dahil si papa ay gustong makipag talik kay mama at si mama naman ay ayaw na. kaya may oras din na nagigising kami at tinatakpan ko ang aking mga tainga para hindi marinig ang kanilang pag tatalo. madalas na ganun ang nangyayari sa aming pamilya. at habang tumatagal nag hahanap din ako ng pag aaruga at pag mamahal na hindi kona makita sa pamilya ko. May oras din na ako ay nag tatampo sa aking ina dahil ung ate ko nlng ang madalas maibili ng bagong damit at ako nalang palagi ang nauutusan sa aming bahay para mag linis at mag igib ng tubig na dapat ang kuya at ate ko ang gumagawa. kaya lumaki rin ako na un ang nakagawian ko sa buhay ko marunong ako pag dating sa mga gawaing bahay at malinis.

High school palang ako marami na ang nag kakagusto sa akin un nga lang madalas mga bakla pa. hindi naman ako ka gwapohan pero ewan ko ba at marami ang nahuhumaling sa akin. ako naman dahil sa mabait din sila ay hinahayaan ko nalang na mag kagusto sila saakin. habang ako ay namamasukan dun sa bar may mga pag kakataon din na linalapitan ako ng mga bakla at gustong gusto nila ako maging boyfriend nila. minsan naman gusto nila akong matikman at bibigyan ng pera. dahil nga sa mabait din sila at maasikaso at mapag mahal ay pumapayag ako sa gusto nila dahil nag hahanap di ako ng pag mamahal ng isang tao na hindi ko na makita sa pamilya ko. mga isang taon din seguro nang ako ay mamasukan sa ganung trabaho kasabay ng aking pag aaral sa high school. pasok sa umaga trabaho sa gabi. papasok ako ng 5pm uuwi ako ng 3am. hanggang dumating sa point na may isang bakla na nag kagusto sa akin pumupunta din sya sa bahay namin. wala naman akong narinig mula sa mga magulang ko na akoy pinag sabihan tungkol sa mga bakla na nahuhumaling sa akin kumbaga ok lng din sa kanila. Pangalan nya ay Christian matalino din at may trabho din sa isang fast foodchain yata. ako ay nasa 15years old palang nun at sya ay 22 years old yata. naging kami ni Christian labas pasok din sya sa bahay namin at naging live in partner ko din sya nung mga panahong iyon. sa pag sapit ng hapon sinusundo nya ako sa bahay para dun matulog sa bahay nila at sa umaga umuuwi ako sa amin. mapag alaga sya sa akin kaya naging ok lng din sa sakin ang ganung sitwasyon. kakain kami sa gabi at pag gising ko handa na ang almusal at pang paligo ko. sya ang nag turo sa akin ng lahat kong panu humalik at kong panu makipag sex sa isang tao hanggang sa natutu din ako. bago ako umuwi sa amin binibigyan nya ako ng pera kahit hindi ako humihingi at tinatangap ko naman. naging ganun ang takbo ng aking buhay at pinangakuan nya ako na sya ang mag papaaral sa akin sa college at binigyan nya pa ako ng CAP pension plan na hindi naman pala totoo. nag hiwalay din kami dahil nakita ko na may iba na syang kasama nung gabing hnd sya nag punta sa amin nawala din sya na parang bula biglang nag laho sa lugar namin at napunta sa manila. sa una nag papadala pa sya ng sulat sa akin pero hindi ko nadin xa nakita. malapit nakong mag tapos ng high school nang lubusang mag hiwalay ang mga magulang ko. napakasakit para sa akin ang ganung sitwasyon para akong binag sakan ng langit at lupa at hiyang hiya sa mga tao dahil alam nila na may ibang kinakasama na ang aking ina. ng mga panahon yun nasa manila ang kuya ko at ate ko. umalis si mama sa bahay at sumama dunsa kanyang bagong asawa. naiwan sa akin ang mga kapatid ko. ang hirap dahila ako ang sumalo ng responsinbilidad ng isang ina sa knyang mga anak ako ang nag asikso sa aking mga kapatid lalo na sa dalawa kong maliit na kapatid. pumupunta ako ki mama paminsan minsan dahil ung ibang mga gamit namin dinadala ko sa kanya hanggang sa ung dalawa kong maliit na kapatid ay kinuha na din ni mama. ung sumunod sa akon na kapatid ko galit na galit din sa amin dahil sumama daw kami kay mama. umalis na din kasi ako sa poder ng aking ama bago ako tuluyang mag tapos ng high school. Hiyang hiya ako sa nangyari sa amin lalo na sa aming mga kapit bahay dahil ang sama ng tingin nila sa aking ina. kong anu anu ang sinasabi na masakit para sa kalooban ko. Nag tapos ako ng High school na sa poder na ako ng aking ina pero may time naman na pumupunta padin ako kay papa. After ng gratduation ko sa high school wala akong idea na makakapag aral pako sa kolehiyo. at habang ako ay nasa poder ng aking ina may nakilala din ako na nag patibok ng aking puso na naging kasintahan ko sya si Marry Joy. mag kaaway ang mga magulang namin dahil nadin sa inggit ng mga magulang nya sa magulang ko. pero hindi un naging hadlang para sa amin open sya sa magulang ko kaya hindi sa kadamay sa kong anu man alitan meron sila. naging masaya kami kahit pilit na tinatago namin sa magulang nya na kami ay nag kakasama minsan o madalas. sa tuwing kami ay maliligo mag kasama kami sa ilog at masayang nag lalambingan at kahit sa pag lalaba ng aming mga damit sabay din kaming magkita sa ilog at maglalaba din sya. bago kopa sya nakilala malapit na sya sa aking ina dahil sya din ang katulong ni mama sa pag lalaba ng aming mga damit at binabayaran nlang sya. at nung tumira na ako sa poder ng aking ina ay pina kilala sya sa akin at dun kami nag kakakilala. masaya kaming dalawa na naging mag kasintahan kmi. ako rin sa kanya ang nag turo kong panu ang humalik at kong pano ang pag responce sa pakikpag halikan. may mga oras din na magkasama kami sa ilog dahil un ang tagpuan namin lalo na kong maliligo gusto namin mag kasabay kami palagi. hindi rin maiwasan na kami ay makalimot sa aming mga limitasyon pero hindi pa naman humantong na bumigay na tlga kami sa isat isa. pero napag usapan na din namin un na gusto nanaming ituloy pero eto ay naudlot. nag sumpaan kami na kong sinu man ang unang makapunta ng manila ay walang lokohan at limutan na mag kikita kami dun at dun namin ipag papatuloy ang aming pag mamahalan. na una syang umalis sa akin. gusto koman pigilan pero wala ako magagawa. wla pa akong sapat na kakayahan para pigilan sya. kaya namasukan ako bilang isang tendero sa isang grocery store. pansamantalang humiwalay ako sa poder ng aking ina at iniwan ko din ang aking dalawang kapatid kay mama. sa ilang buwan na pag kakahiwalay namin ni Marry Joy may kumunikasyon panaman kami tinatawagan ko sya telepono. pero makalipas ang ilang buwan nawalan na ako ng kumunikasyon sa kanya. masakit para sa akin un at patuloy na ako ay umaasa sa kanyang pag babalik. at isang araw nabalitaan ko nlng may asawa na sya. ang sakit para sa akin dahil pakatapos ng aming mga pinag samahan ay biglang mawawala ng iglap. dumating sa point na isinumpa ko sa aking sarili na hinding hindi nako mapapa iyak ng mga babae sila naman ang aking paiiyakin. matagal din akong namasukan bilang isang tendero. hindi ako sanay sa mga ibang trabaho lalo na sa mabibigat pero kinaya ko. may mga oras na nanliliit ako sa sarili ko dahil nahihiya ako sa pag katao ko at nahihiya ako na baka may makakilala sa akin na taga sa amin at makita na ako pala ay namamasukan bilang isang tendero at boy sa tindahan. minsan napapa pikit nalang ako habang pasan ko ang isang sakong bigas at nag lalakad sa kalye o nagiging kargador ng mga pinamili ng customer. at nung mga panahong un hindi ako sanay mag pasan ng mabibigat pero natutu ako. awang awa din ako sa dalawa kong kapatid na nag aaral dahil may time na wala na silang pamasahe pauwi galing sa school at pinupuntahan ako sa tindahan para humingi ng pamasahe akoy napapaluha at awang awa sa kanilang dalawa. Habang akoy namamasukan na inganyo akong pumasok ng vocational course pasalamat ako at pinayagan ako ng amo ko na sa araw ng Linggo ako ay papasok. nag enrol ako ng Compter Science na course sa vocational. pinag isipan ko din kong panu ko eto matatapos at kong sino ang mag papaaral sa akin. pero dahil sa may trabaho ako ung kakarampot na sahod ko sa tindahan yun ang aking bina budget sa pag aaral. hindi ako humingi ng tulong sa aking mga magulang. gusto kong tumayo sa sarili kong mga paa. at dumating din sa punto na ako ay nakapag tapos ng aking curso at may honor pa bilang 2nd honor. masayang masaya ako at naging proud din sa akin ang aking amo. pasalamat din ako sa kanila dahil pumayag sila. sa lahat ng kanyang trabahador naging mabuti din ang pakikitungo nila sa akin kaya pati anak nilang special child ako na ang nagiging tutor at nag hahatid sa school nya. may naging kasintahan din ako na katrabaho ko doon katuwaan lang dahil may gusto sa akin. ako naman sinakyan ko sya at ilang beses na din na may nang yayari sa amin lalo na pag wala ang aming mga amo. at kami lng ang naiiwan sa bahay at ngababantay sa mga bata. yaya sya ng anak ng amo namin. nang maka graduate ako ng vocational course hindi na rin nag tagal pina uwi ako ng papa ko para pag aralin daw ako. at nag paalam nadin ako sa amo ko para umuwi na saamin. Umuwi ako sa papa ko at bingyan ng pag kakataon ng pag aaralin nya ako. malakas pa naman ang kininkita ni papa sa trbaho nya bilang gumagawa ng mga ilaw pandagat. at hindi rin nag tagal kinuha ko din ung mga kapatid ko sa poder ni mama. ako ang nag aasikaso sa kanila simula sa paliligo at pag hatid sa school at pag enrol ako na ang gumagawa na parang ina nadin nila. masaya ako sa ginagawa ko sa pag aaruga sa dalawa kong maliit na kapatid. Nag enrol ako sa isang private school at kumuha ako ng course na Commerce Major in Management. Hindi rin biro para sa akin ang apat na taon na pag aaral sa college dahil marami ang nangyari sa buhay ko. nag aaral ako, nag aasikaso sa mga kapatid ko. pag may meeting sila sa school ako ang napunta minsan nag kakasabay may pasok ako sa school may meeting sila para akong super man na pupunta saglit sa meeting at alis din saglit dahil may pasok nako ang hirap pero masaya ako dahil kahit hindi paman ako tunay na magulang nararamdaman kona kong anu ang kaligayahan ng isang magulang na nadarama pag nakikita nilang inaasikaso ang kanilng mga anak. at yun ay naramdaman ko masaya ako kahit wala ang aking ina na dapat sya ang gumagawa. ako na lahat ang umako sa responsibilidad ng isang ina. tagaluto, tagalaba, tagalinis ng bahay, tagapag paligo sa mga kapatid ko, taga pag turo sa mga subject nila, tagahatid sa school, taga hatid ng baon lahat ako na ang gumawa. dumating din sa point na medyo mahina na ang income ni papa pero hindi padin ako nakakapag tapos sa pag aaral. at kahit pang tuition ko ay wala pa. kaya gumawa din ako ng paraan kong panu ko eto malalampasan. hanggang dumatin sa naging callboy nadin yta ako. sumasama sa mga bakla pag niyaya ako at may kapalit. tumatambay sa may patyo ng simbahan sa gabi dahil dun lumalabas ang mga may gusto ng panandaliang aliw. tatambay lang ako at may lalapit ng bakla un pera na un. kong kani kaninu ako nakikipag relasyon pero wala naman talaga sa isip ko na manloko sa kanila. ang akin lng if gusto nila ako at maiintindihan nila ako ok na sakin un. May mga araw din na ung kapatid ko na sumunod sa akin ay lagi din kaming nagbabangayan at nag aaway dahil sa mga bagay na hindi nya naiintindihan. hindi na kasi sya nakapag aral ng high school dahil tamad din sa pag aaral. at ung binibigay ni papa na pang tuition ko kailangan itago ko na hindi nya malaman na ako ay binigyan ni papa dahil gulo nanaman un. madalas din kami mag suntukan dahil sa mga baluktot na pag iisip nya sa mga wlang kabuluhan at kong minsan nakakapag salita ng hindi maganda sa aking ina kaya nakakagalit din. Nung nasa college nako muli kaming nag kita ni Marry Joy. tinangap ko ulit sya kahit alam kong may anak na sya at hiwalay na sa asawa dahil sa hindi naman nya daw gusto ang nangyari. nung magkita kami nanibago ako dahil hndi narin ganun dati ung nararamdaman ko para sa kanya maybe tinangap ko sya para gantihan. pero hindi nadin kami nag tagal hanngang sa wala ng kumunikasyon sa isat isa until now.
May isang taong may lihim na pag tingin pala sa akin na hindi ko alam. siya ay si Nestor pero mas kilala sa tawag na "TITA". isa syang gay na nurse sa public hospital desenteng tao din. nasa 22 years old ako sya naman ay 44 years old na. isang araw napadaan ako sa harap ng bahay nila at andun sya nag pahiwatig sya at sinabi sa akin na baka pwede kaming magkita sa may pier mga 5pm daw. sabi ko naman sure ok lang. dun nag simula ang aming samahan hanggang dumating sa pag kakataon na kami ay nag sama sa iisang bubong at dun mismo sa bahay namin. naging mag asawa kami sa madaling salita. ok naman sa pamilya ko at alam din ng buong baragay sa amin ang aming relasyon at kahit sa school ko ay alam din nila. Ginagawa ko ito dahil nag hahanap din ako ng nagmamahal at may mag aasikaso kong anu ang aking mga pangangailangan at sila lng ang nakakapagbigay. Oo pumapatol ako sa mga bakla pero hindi ako ang tipo ng tao ng pinag kakaperahan lang sila hindi ko rin kaya na sabihing sege bili mo ko nun, bili moko nito, kong akoy bibigyan lang un ang tinatangap ko pero if wala hindi ako nag hahanap. kong mabait sila sa akin at mahal ako nila sinusuklian ko un ng kabutihan din sa kanila. may mga pag kakataon din na wala akong pang tuition at sya ang nagbibigay sa akin pero pag dating ng pera na galing sa ama ko binabayaran ko sya kagad. nag sama kami sa iisang bubong na mga ilang buwan din at nag karoon kami ng hindi pag kakaunawaan na natuloy sa pag hihiwalay namin. dahil ilang beses ko din nakikita na may kinakasama syang ibang lalaki maliban sa akin at dahil nadin sa mga pag seselos. pero nung mag hiwalay kami pinakita ko din sa kanya na kaya kong mabuhay na wala sya at kaya kong makatapos ng pag aaral. kaya ang aking ginawa habang ako ay nag aaral may pinagkakakitaan ako sa amin. sa school nag eeload ako at sa bahay naman kinumpitinsya ko ang bumbay sa amin. nag papaorder ako ng mga gamit sa bahay o sa kusina at pinapahulugan ko ito. nag simula sa mga baso, kutsara, pinggan, dura box at nag tinda rin ako ng mga sinakong uling at nag papa utang din ako ng pera 20%. dahil nadin sa commerce ang course ko inaply ko sa totong buhay ang aking pinag aaralan kong panu ang pag manage ng isang negusyo. praktikal ako sa buhay kaya hindi rin ako nahirapan hanggang sa nag clik ang business ko at kinapos ako sa capital kaya natutu din akong mag aplly ng loan sa isang micro finance sa amin at nakapag 2nd cycle ako ng pag loan. bilib din sa akin ung mga tao sa amin dahil sa determinasyon ko na kalalaki kong tao eh pinapasok ang ganyang trabho ang akin lng basta mapag kakakitaan at malinis na trabaho ay ok na. akala nga ng iba marami akong pera kaya sa tuwing may kailangan sila sa akin ng hihiram. pero pinipili ko din ang mga pauutangin ko basta alam ko din na hindi ako malulugi. sa hapon pasok ako sa school until 8:30 ng gabi pero pag sapit ng 5 ng hapon umuuwi ako sa amin para mag libot at maningil ng kanilang mga hulog. naging maganda ang takbo na aking business at eto ay nakita ni tita at nababalitaan nya na ok naman ako at hindi sya malaking kawalan sa akin. Sumapit ang Intramurals sa school namin sumali ako sa Search for MR. & Mrs. Intrams 2006. may mga tao na walang tiwala sa akin at nag tataka kong bakit daw sumali pa ako kahit nung kami pa ni tita ayaw nya akong payagan na sumali dahil nakakhiya daw lalo na kong matalo ako. pero pinatunayan ko sa kanila na kaya kong mag tagumpay sa bagay na gusto ko at alam kong masaya ako pag ginawa ko. hindi ako nabigo nanalo ako bilang 1st runner up at nakatangap ng mga award gaya ng Best in Production No.and Outfit at Best in uniform. masayang masaya ako nun ng gabing iyon kabado man pero kinaya ko at gusto ko talaga ipakita at patunayan sa kanila na kaya ko. umuwi ako ng gabing iyon na dala ang mga trope na nakuha ko. hindi alam ni papa ang sinalihan ko at wla din sila paki alam dun dahil hindi naman si papa mahilig kong anu ung mga activity sa school na ginagawa ng mga karaniwang studyante. pag uwi ko sa bahay na gabing un hindi pako nakain at pag bukas ko ng plato wlang ulam na nakahain o natira para sa akin. malungkot ang gabing iyon na dapat sna nag nagdidiwang ako sa pag kapanalo ko wla akong nagawa kundi pumasok sa kwarto ko at umiyak at matulog nalang lilipas di ang gutom ko. kinabukasan balitang balita sa amin ang pag kapanalo ko sa school at natuwa din si tita sa akin kong kayat nakipag balikan sya sa akin. tinangap ko sya ulit pero sinabi ko na hindi na kami mag sasama saiisang bahay uwian nalng sya. minahal ko namn sya kahit papano dahil mabait sya at mapag alaga din. at nasabi ko din sa sarili ko niloloko mo ako sasakyan nalang kita. madalas nya ako sinusundo sa gabi sa school pag katapos ng klase at sa hapon pag kagaling nya sa hospital dumadaan sya sa school para dalhan ako ng meryenda at nakikita naman ang aking mga classmate at kaibigan kaya minsan nag kakantyawan sa amin pero ok lng din un sa kanila at tanggap nila if anu man ang ginagawa ko sa buhay ko. Lingid din sa kaalaman ni tita may girlfriend ako at hindi ko din pinapaalam sa kanya pag nag kikita kami. sya si Myra bata pa sya dahil 16 years old palang sya. naging kami at ilang beses na din na may nang yari sa amin dahil sa kapusukan nadin. malapit na ang final exam namin pero wala padin akong pang tuition ang hirap ng ganung sitwasyon hindi ko mapursigi ang magulang ko dahil alam kong wala sya maibibigay buti nlang anjan si tita sya muna nag bayad sa akin. si papa kasi wla syang pag pupursegi tlga na patapusin ako. ako lng din tlga nag nag pursege na makatapos ako dahil ayukong dumating ang araw na wla akong trabaho. isipin nyo 20 baon ko sa loob ng isang linggo. pag may project sa school worth of 150.00 ang ibibigay sa akin 30pesos lng at kung anu anu pa ang sinsasbi ng mga barkada ng papa ko kesyo papurma purma lng daw ako hindi namn nag aaral at puro lng layaw sa buhay. kya si papa sunud sunuran din wlang sariling pag iisip at desesyon sa buhay. kaya minsan napag sabihan ko sya ng Pinag sisisihan ko kong bakit sya pa ang naging ama ko pero tumalikod ako at umiyak ng sinbi ko un sa kanya dahil alam kong mali un dala lang ng galit ko sa kanya kya nasabi ko un.malapit na graduation namin sabi ko sa sarili ko gusto ko sa araw na iyon kasama ko si mama at papa na syang mag aakyat sa akin sa stage na mag kasama silang dalawa. wla akong bagong damit na susuutin at sapatos. buti nalang anjan si tita sya ung bumili ng damit ko at pantalon pinag tyagaan ko nalang ang lumang sapatos ko. nakasama ko nga ang magulang ko ng gabing iyon sa aking pag tatapos ng pag aaral. pag katpos ng garduation kaya kanya ng uwian. umuwi na si mama sa kanyang bahay ay umwi nadin kami sa bahay. pag uwi namin walang handa walang makain wala pa kaming kuryente dahil naputulan. ang sakit para sa akin ingit na ingit ako sa mga clasmate ko na nagdiriwang ng gabing iyon. during graduation ko hindi sumama si tita para panoorin manlang ako dahil kasama nanaman pala nya ang lalaki nya. ok nadin un sa akin dahil andun naman si ang girlfriend ko si Myra. kasama ko din sya ng umuwi kami sa bahay. dahil akala ko din dun sya matutulog sa amin kasama ko. mga alas dose na din ng gabing iyong ng tumawag ang tito ni Myra at pinapauwi na sya. hinatid ko sya pauwi sa kanila. at sa hindi inaasahang pag kakataon nag krus ang mga landas namin. mag kaakbay kami ni Myra habang nag lalakad at si tita naman dala ng motor nya kasama nya ang lalaki nya. nabigla ako at napahinto ng mga sandaling iyon kahit sya nagulat din makalipas ang ilang minuto parang deadma nalang namin sa isat isa at yun na ang huling pag sasama namin ni tita at ng Girlfriend ko.

Tapos na ang unang bahagi ng buhay ko kailangan ko nang harapin ang pangalawang bahagi ng buhay ko. sa unang bahagi marami akong pinag daaanan. may mga bahagi ng kwento ng buhay ko na hindi kona naisalaysay ng lahat pero sa madaling kwento marami akong pinag daanan at hirap na dinanas. walang makain, natutulog ng baluktot dahil tumtulo ang bubong ng bahay namin na katabi ko matulog ang planggana na sumasalo sa tulo ng ulan sa loob ng aming bahay. na sa pag sapit ng mga kalamidad walang trabaho si papa at kailangan pang mag benta ng mga sirang materyales para ipakilo at makabili ng bigas at makakain kami. mag tyaga kumain ng kamoteng kahoy at pag hati hatian ang ilang pirasong tuyo na naka hain sa hapag kainan at kailngan pag kasyahin ang sinaing na bigas sa amin. mahirap kaya wala akong ibang pinangarap kundi mabigyan sila ng magandang buhay at masuportahan ngaun ang kanilang mga pangangailangan. matanda nadin papa ko at mahina na ang trabho nya dahil sa bilis ng pag babago ng mga teknolohiya. Dahil nadin sa pangangailangan nag simula na akong mag hanap ng trabaho ilang companya din ang inaplayan ko. naranasan kodin ang descrimination sa pag apply. kulang din ako sa hiegth kaya hindi natanggap sa isang drug store na inaaplayan ko. buti nalang hindi rin nag tagal makalipas ang dalawang buwan na bakasyon natangap din ako sa inaplayan ko. At ito ang isa sa mga himala na nangyari sa buhay ko dahil bago ako natangap at pumunta ng office ay dumaan muna ako ng simbahan at nag dasal sa Ina ng laging saklolo at hiningi ko etong regalo para sa kaarawan ko knabukasan. june 3 ng araw na pinatawag ako sa inaplayan ko at june 4 kinabukasan birht day ko. at hindi ako nabigo pinag kaloob nya sa akin. sa loob ng two weeks ko na pag volunter sa work nilipat na kami sa aming mga branches na assignment kong saan dun kami naka asign. Mahirap para sa akin dahil iiwan ko mga kapatid ko. wlang mag aasikaso sa kanila dahil sanay na sila ng anjan ako. alam nila na ako ang nag aasikaso sa lahat ginusto ko din na masanay sila na ako ang nag aasikaso dahil ayukong dumanas sila ng hirap kaya ako lahat ang gumagawa. Pero kailangan kong umalis at iwan sila pansamantala. matag na din kasing panahon na hindi na bumalik ang kuya ko at ate ko dahil may mga asawa na sila kaya ako talaga nag nag aruga sa kanila simula pag kabata hanggang sa mga binatilyo na sila ngayun.at hindi rin maiwasan na kahit papanu may hinanakit ako sa kuya ko dahil iniwan nya sakin ang lahat na dapat sya ang nag aasikaso saamin bilang nakakatandang kapatid. simula 1997-2009 dalawang beses lang kami nag kita. kaya wala talgang naging magandang bonding na nangyari sa amin. at hindi ko naranasan na may kapatid na nag aasikaso din sa akin na nakakatanda sa akin. June, 2008 ng mag simula nako sa pinapasukan kong companya ang TAYTAY SA KAUSWAGAN, INC. isang micro finance company bilang isang Program Assistant at may contract na 9 months for probitionary. maganda rin ang aking performance sa pinapasukan ko kahit mahirap na trabaho tyinagaan ko. after ng 9 months evaluation if ma endcontract, recontract or regular employee. pero bago ko matapos ang 9 months isang napaka laking pag subok ang dumating sa pamilya namin. madaling araw palang tumawag na ang ante ko at sinasabing patay na ang kuya ko. natulala ako ng ilang saglit na alimpungatan dahil sa tawag na natangap ko. hindi ko alam if anu mararamdaman ko maiiyak ba o hindi. nalaman din ng manager ko ang nangyari at ng mga ka office work ko at nakisimpatya naman sila sa akin dun lang ako napaiyak. ilang taon na hindi kami nagkita kita. at ang pinakamasaklap pa ang huling pag kikita namin ay nasa kabaong na sya. gusto ng magulang ko na maiuwi ang kanyang bangkay sa amin pero dahil nadin sa kawalan ng pera wala din kami nagawa dahil kahit ako hindi ko pa kaya ang ganung halaga ng pambayad sa pag uwi lng ng bangkay ng kuya ko. nag paalam ako sa manager ko at umuwi ako sa amin. pag dating ko sa amin kasama ko ate ko at papa ko lumuwas kami ng maynila para masilayan ang bangkay ng kapatid ko. nauna na si mama dun kaya andun na sya nang dumating kami. isang araw nalng bago ang kanyang libing at un ang huling pag kikita namin. umiyak ng umiyak din ako dahil nakakalungkot si mama sigaw ng sigaw habang hinahatid sa huling hantungan si kuya. kahit din ngaun ate Charo habang sinasalaysay ko eto sa iyo ako ay napapaiyak din dahil muli kong naaalala. matapos ang libing hindi narin ako nag tagal nauna an akong umuwi at nag byahe pabalik sa work ko habang tinatawid ko ang dagat sakay ng barko papuntang samar sa trabaho ko hindi ko maiwasan ang hindi maiyak sa sobrang lungkot at awa sa kapatid ko at sa tatlo kong kapatid na hindi nakapunta sa libing ng kuya ko. hindi manlang nila nasilayan sa huling pag kakataon ang kanilng kuya awang awa ako sa kanila. gipit din kami sa pamasahe kaya hindi nadin sila nakasama. May kunting halaga din akong nakuha sa companya na pinapasukan ko at un ay ginamit ko din para sa ibang bagay sa aming bahay at bigyan ko din sila ng pang araw araw na gastos. at after ng contarct ko for 9 months na promote ako for regular employee nag tuloy tuloy din ang swerte na dumating sa buhay ko dala nadin nag pag titiis ko at determinasyon sa buhay. umuwi ako sa amin paminsan minsan at nag dadala ng kunting pasalubong para sa kanila at nag iiwan ng kanilang pangastos. masaya ako na makita ko silang masaya at naibibgay ko if anu amn gusto nila. ung ngalang ang malungkot lng nahinto sa pag aaral ang dalawa kong kapatid sahil sa wala ng nag aasikaso sa kanila at nag momotivate sa araw araw hindi gaya ng dati na anjan ako palgi sa tabi nila. Nag stay ako sa Samar for almost 1 year and 9 Months after that isang promotion nanaman ang natangap ko bilang isang Branch/Unit Manager at ang area na assignment ko ay dito na Lipa City. malapit nadin akong mag 1 year dito sa lipa this comming april,2011. Sa ngaun Ate Charo malaki nadin ang nag bago sa buhay ko kahit papanu napapaayos ko na ang aming bahay. pero hindi parin sapat ang lahat. kahit sa sarili ko hindi ko pa masasabi na nag tagumpay na ako. may mga oras padin na nag kakaroon ako ng self steem sa sarili ko. Kahit manager na ako ngaun hndi parin sapat para mabigyan ko ng magandang buhay ang aking pamilya kaya until now hindi pa ako nag aasawa dahil hindi kopa kayang iwan sa sila. may Girlfriend ako ngaun at gusto nya nadin nag magpakasal kami pero ayuko pa dahil hindi kopa kya at isa sa mga usapan namin kailngan mga ka babay muna kami bago ako mag papakasal sa kanya.

Isa sa matagal ko ng pangarap ay ang maging isang Artista balang araw. ito talaga ang gustong gusto ko sa buhay ko pero nawawalan nadin ako ng pag asa. bata palang ako mahilig nako manood ng mga palabas sa TV at humanga sa mga magagaling na artista industriya. wala akong talent pag dating sa mga sport pero alam ko na may talent ako sa pag acting at minsan ko na din etong nagamit during college sa mga palabas ng ginagawa namin. Ayuko mang umasa talaga na matutupad pa eto pero if mabibigyan ako ng pag kakataon tatangapin ko. Sana po mabigyan nyo ng pansin ang liham kong ito at mabigyan ng buhay na maisadula sa inyong programa. at kong ito ma po ay mapili ninyo kong akoy bibigyan nyo po ng pag kakataon gusto kong ako ang gumanap sa kwento ng buhay ko. kalakip po nito ang mga larawan ng aking pamilya at larawan ko.

Maraming salamat! at Mabuhay po kayong lahat.